ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 10: 52 - 55

(ವ್ಯಾಸರೂಪದಿಂದ ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸಿದ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣನ ಸ್ವರೂಪ,

ತಂದೆಯ ಸುಂದರ ಚಿತ್ರಣ ಬಿಚ್ಚಿ ತೋರಲು ಮಧ್ವರು  ಹಚ್ಚಿಟ್ಟ ವರ್ಣನಾ ದೀಪ. )

ಅಗಣ್ಯದಿವ್ಯೋರುಗುಣಾರ್ಣ್ಣವಃ ಪ್ರಭುಃ ಸಮಸ್ತವಿದ್ಯಾಧಿಪತಿರ್ಜ್ಜಗದ್ಗುರುಃ ।

ಅನನ್ತಶಕ್ತಿರ್ಜ್ಜಗದೀಶ್ವರೇಶ್ವರಃ ಸಮಸ್ತದೋಷಾತಿವಿದೂರವಿಗ್ರಹಃ  ॥೧೦.೫೨ ॥

ಶುಭಮರತಕವರ್ಣ್ಣೋ ರಕ್ತಪಾದಾಭ್ಜನೇತ್ರಾಧರಕರನಖರಸನಾಗ್ರಶ್ಚಕ್ರಶಙ್ಖಾಬ್ಜರೇಖಃ ।

ರವಿಕರವರಗೌರಂ ಚರ್ಮ್ಮ ಚೈಣಂ ವಸಾನಸ್ತಟಿದಮಲಜಟಾಸನ್ದೀಪ್ತಜೂಟಂ 

ದಧಾನಃ  ॥೧೦.೫೩॥

ಅಸಂಖ್ಯ ದಿವ್ಯ ಮಹಾಗುಣಗಳ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಸಾಗರ,

ಸರ್ವಕರ್ತ ಸಮರ್ಥ ವೇದವಿದ್ಯೆ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಆಗರ.

ಸರ್ವಶಕ್ತ ಒಡೆಯರಿಗೇ ಒಡೆಯ ದೋಷಗಳಿಗೆ ದೂರ,

ಗುಣಗಳೇ ಮೈದಾಳಿದ ಸ್ವರೂಪಭೂತ ಅಪ್ರಾಕೃತ ಶರೀರ.

ಮರತಕಮಣಿಯಂತೆ ನೀಲಿಯಾದ ಅವನ ಮೈಬಣ್ಣ,

ಪಾದ ಕಣ್ತುದಿ ತುಟಿ ಕೈ ನಾಲಿಗೆಯ ತುದಿಗಳು ಕೆಂಬಣ್ಣ.

ಕೈ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಶಂಖ ಚಕ್ರ ಕಮಲಗಳ ಭವ್ಯ ರೇಖೆ,

ಮೈಗೆ ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಯ ಹಳದಿ ಜಿಂಕೆ ಚರ್ಮದ ಹೊದಿಕೆ.

ಮಿಂಚಿನಂಥಾ ನಿರ್ಮಲವಾದ ಜಟಾಜೂಟಧಾರಿ,

ಭಗವಂತ ತಾನು ವೇದವ್ಯಾಸರಾಗಿ ಕಂಡದ್ದೀ ಪರಿ.

ವಿಸ್ತೀರ್ಣ್ಣವಕ್ಷಾಃ  ಕಮಳಾಯತಾಕ್ಷೋ ಬೃಹದ್ಭುಜಃ ಕಮ್ಬುಸಮಾನಕಣ್ಠಃ ।

ಸಮಸ್ತವೇದಾನ್ ಮುಖತಃ ಸಮುದ್ಗಿರನ್ನನ್ತಚನ್ದ್ರಾಧಿಕಕಾನ್ತಸನ್ಮುಖಃ  ॥೧೦.೫೪॥

ಪ್ರಬೋಧಮುದ್ರಾಭಯದೋರ್ದ್ಧ್ವಯಾನ್ವಿತೋ 

ಯಜ್ಞೋಪವೀತಾಜಿನಮೇಖಲೋಲ್ಲಸನ್ ।

ದೃಶಾ ಮಹಾಜ್ಞಾನಭುಜಙ್ಗದಷ್ಟಮುಜ್ಜೀವಯಾನೋ ಜಗದತ್ಯರೋಚತ  ॥೧೦.೫೫॥

ವಿಶಾಲವಾದ ವಕ್ಷ,

ಕಮಲದಂಥ ಅಕ್ಷ.

ವಿಸ್ತಾರ ಭುಜ ನಿಡಿದಾದ ತೋಳು,

ಶಂಖದಂತೆ ನುಣುಪಾದ ಕೊರಳು.

ಸಮಸ್ತ ವೇದಗಳ ಹೇಳುವ ದಿವ್ಯ ಮುಖ,

ಕೊಡುವುದದು ಅಸಂಖ್ಯ ಚಂದ್ರರ ಸುಖ.

ಜ್ಞಾನ ಅಭಯ ಮುದ್ರೆಗಳ ಎರಡು ಹಸ್ತ,

ಕಂಗೊಳಿಸುವ ಕೃಷ್ಣಾಜಿನ ಯಜ್ನೋಪವೀತ.

ಅಜ್ಞಾನದ ಹಾವಿನಿಂದ ಕಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟ ಭಕ್ತವೃಂದ,

ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಬದುಕಿಸುವ ವೇದವ್ಯಾಸ ಚೆಂದ. 

[Contributed by Shri Govind Magal]