ಉತ್ಪತ್ತಿಪೂರ್ವಕಕಥಾಂ ದ್ರುಪದಾತ್ಮಜಾಯಾ ವ್ಯಾಸೋ ಹ್ಯನೂಚ್ಯ ಜಗತಾಂ ಗುರುರೀಶ್ವರೇಶಃ ।
ಯಾತೇತ್ಯಚೋದಯದಥಾಪ್ಯಪರೇ
ದ್ವಿಜಾಗ್ರ್ಯಾಸ್ತಾನ್ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ಇತಿ ಭುಜಿರ್ಭವತೀತಿ ಚೋಚುಃ ॥೧೯.೯೬॥
ಜಗದ್ಗುರುಗಳೂ ಸರ್ವಜ್ಞ ಸರ್ವೇಶರರೂ ಆದಂತಹ ವೇದವ್ಯಾಸ ದೇವರು ,
ದ್ರೌಪದಿಯ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿ ಅವಳ ಸ್ವಯಂವರಕ್ಕೆ
ಹೋಗಲ್ಹೇಳಿದರು.
ಬೇರೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಪಾಂಡವರ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರೆಂದೇ ತಿಳಿದರು,
ಬನ್ನಿ , ಅಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಊಟ
ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು .
ಪೂರ್ವಂ ಹಿ ಪಾರ್ಷತ
ಇಮಾನ್ ಜತುಗೇಹದಗ್ಧಾನ್ ಶ್ರುತ್ವಾsತಿದುಃಖಿತಮನಾಃ ಪುನರೇವ ಮನ್ತ್ರಃ ।
ಯಾಜೋಪಯಾಜಮುಖನಿಸ್ಸೃತ
ಏವಮೇಷ ನಾಸತ್ಯತಾರ್ಹ ಇತಿ ಜೀವನಮೇಷು ಮೇನೇ ॥೧೯.೯೭॥
ಇತ್ತ ಪಾಂಡವರು ಅರಗಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸತ್ತರು ಎಂಬ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ,
ದ್ರುಪದರಾಜ ಅತ್ಯಂತ ದುಃಖಿತನಾಗಿದ್ದ ಮನದಲ್ಲಿ ಬಹಳವಾಗಿ ನೊಂದು .
ಆದರೆ ಯಾಜೋಪಯಾಜರ ಮಂತ್ರ ಮತ್ತವರ ಮಾತು,
ಸುಳ್ಳಾಗಲಸಾಧ್ಯ , ಬದುಕಿರಲೇಬೇಕೆಂಬ
ನಂಬಿಕೆ ಬಂದಿತ್ತು .
ಯತ್ರಕ್ವಚಿತ್
ಪ್ರತಿವಸನ್ತಿ ನಿಲೀನರೂಪಾಃ ಪಾರ್ತ್ಥಾ ಇತಿ ಸ್ಮ ಸ ತು ಫಲ್ಗುನಕಾರಣೇನ ।
ಚಕ್ರೇ
ಸ್ವಯಮ್ಬರವಿಘೋಷಣಮಾಶು ರಾಜಸ್ವನ್ಯೈರಧಾರ್ಯ್ಯಧನುರೀಶವರಾಚ್ಚ ಚಕ್ರೇ ॥೧೯.೯೮॥
ಎಲ್ಲೋ ಒಂದುಕಡೆ ತಮ್ಮ ರೂಪವನ್ನು ಬದಲು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ,
ಪಾಂಡವರು ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದೇ ದ್ರುಪದರಾಜ ಅಂದುಕೊಂಡು ,
ಮಗಳು ದ್ರೌಪದೀದೇವಿಯ ಸ್ವಯಂವರದ ಘೋಷಣೆಯ ಮಾಡಿದ ,
ಅರ್ಜುನನ ಬಿಟ್ಟಿನ್ಯಾರೂ ಎತ್ತಲಾಗದ ಬಿಲ್ಲ ಶಿವದಯದಿ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ .
[ಅರಗಿನಮನೆ ಬೆಂಕಿಗೆ ಆಹುತಿಯಾದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಏನು
ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ:]
ತತ್ಕಾಲ ಏವ ವಸುದೇವಸುತೋsಪಿ ಕೃಷ್ಣಃ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ್ಣನೈಜಪರಿಬೋಧತ ಏವ ಸರ್ವಮ್ ।
ಜಾನನ್ನಪಿ ಸ್ಮ ಹಲಿನಾ
ಸಹಿತೋ ಜಗಾಮ ಪಾರ್ತ್ಥಾನ್ ನಿಶಮ್ಯ ಚ ಮೃತಾನಥ ಕುಲ್ಯಹೇತೋಃ ॥೧೯.೯೯॥
ಆಗ ವಸುದೇವನ ಮಗನಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ವಾಸುದೇವ ,
ಸರ್ವಜ್ಞ , ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳ
ತಿಳಿದವನೇ ಆಗಿದ್ದವ .
ಆದರೂ ಲೋಕನೀತಿಯಂತೆ ಅಣ್ಣ ಬಲರಾಮನ ಒಡಗೂಡಿ ,
ಧರ್ಮೋದಕಕ್ಕೆ ಹೋದ ಪಾಂಡವರು ಸತ್ತ ಕಾರಣ ನೀಡಿ.
ಸ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಹಸ್ತಿನಪುರಂ
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರಪುತ್ರಾನ್ ಸಂವಞ್ಚಯಂಸ್ತದನುಸಾರಿಕಥಾಶ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ।
ಭೀಷ್ಮಾದಿಭಿಃ
ಪರಿಗತಾಪ್ರಿಯವಜ್ಜಗಾಮ ದ್ವಾರಾವತೀಮುದಿತಪೂರ್ಣ್ಣಸುನಿತ್ಯಸೌಖ್ಯಃ ॥೧೯.೧೦೦॥
ನಿತ್ಯತೃಪ್ತ ಪೂರ್ಣಸುಖಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಹಸ್ತಿನಪುರಕ್ಕೆ ಬಂದ ,
ದುರ್ಯೋಧನಾದಿಗಳ ಮೋಹಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಮಾತನಾಡಿದ .
ಭೀಷ್ಮಾದಿಗಳಿಂದ ಸುತ್ತುವರಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ತಾನು,