ಭೀಮೋsಭಯೋsಪಿ ಗುರುಭಿಃ ಸ್ವಮುಖೇನ ಯುದ್ಧಮಪ್ರೀಯಮಾಣ ಉತ ಧರ್ಮ್ಮಜವಾಕ್ಯಹೇತೋಃ ।
ಉಹ್ಯೈವ ತಾನಪಿ ಯಯೌ
ದ್ಯುನದೀಂ ಚ ತೀರ್ತ್ತ್ವಾ ಕ್ಷತ್ತ್ರಾsತಿಸೃಷ್ಟಮಧಿರುಹ್ಯ ಜಲಪ್ರಯಾಣಮ್ ॥೧೯.೪೩॥
ವಿಶ್ವಾಸಿತಾ
ವಿದುರಪೂರ್ವವಚೋಭಿರೇವ ದಾಶೋದಿತಾಭಿರಧಿರುಹ್ಯಁ ಚ ಭೀಮಪೃಷ್ಠಮ್ ।
ಸರ್ವೇ
ಯಯುರ್ವನಮಥಾಭ್ಯುದಿತೇ ಚ ಸೂರ್ಯ್ಯೇ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಸಪ್ತ ಮೃತಕಾನರುದಂಶ್ಚ ಪೌರಾಃ ॥೧೯.೪೪॥
ಭಯವೇ ಇರದ ಭೀಮಸೇನ ಗುರುಹಿರಿಯರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಬಯಸಲಿಲ್ಲ ,
ಧರ್ಮರಾಜನ ಮಾತಂತೆ ತನ್ನವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡೇ ನಡೆದನವ ಮಲ್ಲ .
ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ವಿದುರ ಅಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧ ಪಡಿಸಿದ್ದ ದೋಣಿ ,
ಅದನ್ನೇರಿ ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಗಂಗಾನದಿ ದಾಟಿದ ವೀರಾಗ್ರಣಿ.
ವಿದುರ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದ ಸಾಂಕೇತಿಕ ಮಾತುಗಳನ್ನೇ ,
ಅಂಬಿಗನೂ ಹೇಳುತ್ತ ಮಾಡಲದರ ಪುನರಾವರ್ತನೆ .
ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ದೋಣಿ ಹತ್ತಿ ಗಂಗಾನದಿಯ ದಾಟಿ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದರು ,
ಇತ್ತ ಬೆಳಗಾಗಲು ಅರಗಿನಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏಳುಜನ ಸತ್ತದ್ದ ಕಂಡವರು ಮರುಗಿದರು
.
ಹಾ ಪಾಣ್ಡವಾನದಹದೇಷ ಹಿ
ಧಾರ್ತ್ತರಾಷ್ಟ್ರೋ ಧರ್ಮ್ಮಸ್ಥಿತಾನ್ ಕುಮತಿರೇವ ಪುರೋಚನೇನ ।
ಸೋsಪ್ಯೇಷ ದಗ್ಧ ಇಹ ದೈವವಶಾತ್ ಸುಪಾಪಃ ಕೋ ನಾಮ ಸತ್ಸು ವಿಷಮಃ ಪ್ರಭವೇತ್
ಸುಖಾಯ ॥೧೯.೪೫॥
ಪರಮ ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯವನಾದ ಆ ದುರ್ಯೋಧನ ,
ಪಾಂಡವರ ಕೊಲ್ಲಲುಪಯೋಗಿಸಿದ ಪುರೋಚನನನ್ನ.
ಪಾಪಿ ಪುರೋಚನನೂ ತಾನು ಸುಟ್ಟು ಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ ,
ಸಜ್ಜನರಲ್ಲಿ ದ್ರೋಹವೆಸಗಿದವನ್ಯಾವ ಸುಖದಿಂದ್ದಾನೆ.
ಪ್ರಜೆಗಳಾಡಿಕೊಂಡರು ಅಲ್ಲಿ ಮೇಲಿನ ಮಾತುಗಳನ್ನೆ .
ಪೌರೇಭ್ಯ ಏವ ನಿಖಿಲೇನ ಚ
ಭೀಷ್ಮಮುಖ್ಯಾ ವೈಚಿತ್ರವೀರ್ಯ್ಯಸಹಿತಾಸ್ತು ನಿಶಮ್ಯ ಹೇತಿ ।
ಉಚುಃ ಸುದುಃಖಿತಧಿಯೋsಥ ಸುಯೋಧನಾದ್ಯಾಃ ಕ್ಷತ್ತಾ ಮೃಷೈವ ರುರುದುರ್ಯ್ಯುಯುಜುಶ್ಚ ಕರ್ಮ್ಮ
॥೧೯.೪೬॥
ಪ್ರಜೆಗಳಿಂದ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಭೀಷ್ಮಾದಿಗಳು ,
ಕುಲದ ಹಿರಿಯರೊಡನೆ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದು ದುಃಖಗೋಳು .
ದುರ್ಯೋಧನಾದಿಗಳದು ತೋರಿಕೆಯ ಕಪಟ ,
ಸತ್ಯವರಿತ ವಿದುರನದೂ ಮರುಗುವಿಕೆಯ ಆಟ .
ನಂತರ ನಡೆಯಿತು ಅಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಕ್ರಿಯೆಗಳ ನೋಟ .
ಭೀಮೋsಪ್ಯುದೂಹ್ಯ ವನಮಾಪ ಹಿಡಿಮ್ಬಕಸ್ಯ ಭ್ರಾತೄನ್ ಪೃಥಾಂ ಚ
ತೃಷಿತೈರಭಿಯಾಚಿತಶ್ಚ ।
ಪಾನೀಯಮುತ್ತರಪಟೇsಮ್ಬುಜಪತ್ರನದ್ಧಂ ದೂರಾದುದೂಹ್ಯ ದದೃಶೇ ಸ್ವಪತೋsಥ ತಾಂಶ್ಚ ॥೧೯.೪೭॥
ಇತ್ತ ಭೀಮ ತಾಯಿ ಸೋದರರ ಹೊತ್ತು ನಡೆದ ,
ಹಿಡಿಂಬಕನೆಂಬ ರಕ್ಕಸನಿರುವ ಕಾಡನ್ನು ಸೇರಿದ .
ಬಾಯಾರಿದ ಅವರೆಲ್ಲರಿಂದ ಭೀಮನಲ್ಲಿ ನೀರಿಗಾಗಿ ಇಟ್ಟ ಬೇಡಿಕೆ ,
ತಾವರೆಎಲೆ ಬಳಸಿ ಉತ್ತರೀಯ ಕಟ್ಟಿ ಭೀಮನಿಂದ ನೀರು ತರುವಿಕೆ.
ಬಳಲಿ ಮಲಗಿದ ತನ್ನವರನ್ನು ದೂರದಿಂದ ಭೀಮಸೇನನ ನೋಡುವಿಕೆ.
ರಕ್ಷಾರ್ತ್ಥಮೇವ ಪರಿ
ಜಾಗ್ರತಿ ಭೀಮಸೇನೇ ರಕ್ಷಃ ಸ್ವಸಾರಮಭಿಯಾಪಯತೇ ಹಿಡಿಮ್ಬೀಮ್ ।
ಸಾ ರೂಪಮೇತ್ಯ ಶುಭಮೇವ
ದದರ್ಶ ಭೀಮಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸಮಸ್ತಶುಭಲಕ್ಷಣಸಾರಭೂತಮ್ ॥೧೯.೪೮॥
ಅವರೆಲ್ಲರ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿಯೇ ಭೀಮಸೇನನಿದ್ದ ಎಚ್ಚರ ,
ತಂಗಿ ಹಿಡಿಂಬಿಯ ನೋಡಲು ಕಳಿಸಿದ್ದ ಹಿಡಿಂಬಾಸುರ .
ಸುಂದರ ರೂಪ ಧರಿಸಿದ ಹಿಡಿಂಬಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಳು ,
No comments:
Post a Comment
ಗೋ-ಕುಲ Go-Kula