ವೃನ್ದಾವನಯಿಯಾಸುಃ ಸ
ನನ್ದಸೂನುರ್ಬೃಹದ್ವನೇ ।
ಸಸರ್ಜ್ಜ ರೋಮಕೂಪೇಭ್ಯೋ ವೃಕಾನ್ ವ್ಯಾಘ್ರಸಮಾನ್ ಬಲೇ ॥೧೩.೨೬॥
ನಂದಗೋಪನ
ಮಗನಾಗಿರುವ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ,
ಗೋಕುಲ ಬಿಟ್ಟು
ವೃಂದಾವನಕ್ಕೆ ಹೋಗಲಿಚ್ಛೆ ಪಟ್ಟ.
ಅದಕ್ಕಾಗಿ
ತೋರಲೆಂದು ಪ್ರಬಲ ಕಾರಣ,
ನಿರ್ಮಿಸಲಿಚ್ಛಿಸಿದ
ಭಯದ ವಾತಾವರಣ.
ಆ ಬೃಹದ್ವನದಲ್ಲಿ
ತನ್ನ ರೋಮಕೂಪದಿಂದ,
ಹುಲಿಸದೃಶ ಅಸಂಖ್ಯ
ತೋಳಗಳ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದ.
ಅನೇಕಕೋಟಿಸಙ್ಘೈಸ್ತೈಃ ಪೀಡ್ಯಮಾನಾ ವ್ರಜಾಲಯಾಃ ।
ಯಯುರ್ವೃನ್ದಾವನಂ ನಿತ್ಯಾನನ್ದಮಾದಾಯ ನನ್ದಜಮ್ ॥೧೩.೨೭॥
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ
ಕೋಟಿಕೋಟಿ ತೋಳಗಳ ಹಿಂಡು,
ಭಯಪೀಡಿತವಾಯಿತು
ಗೋಕುಲವಾಸಿಗಳ ಆ ದಂಡು.
ಕರೆದುಕೊಂಡು
ನಿತ್ಯಾನಂದನಾದ ನಂದಪುತ್ರ ಕೃಷ್ಣನ,
ಗೋಕುಲವಾಸಿಗಳು
ವಲಸೆಹೋಗಿ ಸೇರಿದರು ವೃಂದಾವನ.
ಇನ್ದಿರಾಪತಿರಾನನ್ದಪೂರ್ಣ್ಣೋ ವೃನ್ದಾವನೇ ಪ್ರಭುಃ ।
ನನ್ದಯಾಮಾಸ ನನ್ದಾದೀನುದ್ದಾಮತರಚೇಷ್ಟಿತೈಃ ॥೧೩.೨೮॥
ಆನಂದಪೂರ್ಣ
ಸರ್ವಸಮರ್ಥ ಇಂದಿರಾಪತಿ ಗೋವಿಂದ,
ತನ್ನ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ
ಲೀಲೆಗಳಿಂದ ನಂದಾದಿಗಳಿಗೆ ನೀಡಿದ ಆನಂದ.
ಸ ಚನ್ದ್ರತೋ ಹಸತ್ಕಾನ್ತವದನೇನೇನ್ದುವರ್ಚ್ಚಸಾ ।
ಸಂಯುತೋ ರೌಹಿಣೇಯೇನ ವತ್ಸಪಾಲೋ ಬಭೂವ ಹ ॥೧೩.೨೯॥
ಚಂದ್ರಕಾಂತಿಗೂ
ಮೀರಿದ ಮುಗುಳುನಗುವಿನಿಂದ,
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನದು
ಮನೋಹರವಾದ ಮುಖದ ಚೆಂದ.
ಚಂದ್ರಕಾಂತಿಯ
ಬಲರಾಮನ ಕೂಡಿಕೊಂಡು,
ಮೇಯಿಸತಕ್ಕವನಾದ
ಆಕಳಕರುಗಳ ಹಿಂಡು.
No comments:
Post a Comment
ಗೋ-ಕುಲ Go-Kula