ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 17: 132 - 139

ಸ ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಮಾತ್ರತೋ ಬಭೂವ ಭಸ್ಮಸಾತ್ ಕ್ಷಣಾತ್ ।

ಸ ಏವ ವಿಷ್ಣುರವ್ಯಯೋ ದದಾಹ ತಂ ಹಿ ವಹ್ನಿವತ್ ॥೧೭.೧೩೨॥

ಕಾಲಯವನ ಮುಚುಕುಂದನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಸುಟ್ಟು ತಾನು  ಭಸ್ಮವಾದ ,

ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ವರ ನೀಡಿದ್ದ ಅವಿನಾಶಿ ವಿಷ್ಣುವೇ ಅವನ ಸುಟ್ಟಿದ್ದ .

ವರಾಚ್ಛಿವಸ್ಯ ದೈವತೈರವಧ್ಯದಾನವಾನ್ ಪುರಾ ।

ಹರೇರ್ವರಾನ್ನಿಹತ್ಯ ಸ ಪ್ರಪೇದ ಆಶ್ವಿಮಂ ವರಮ್ ॥೧೭.೧೩೩॥

ಶಿವವರದಿಂದ ಅವಧ್ಯರಾಗಿದ್ದರು ದಾನವರು ,

ಅದರಿಂದ ದೇವತೆಗಳೂ ಆಗಿದ್ದರು ಅಸಮರ್ಥರು.

ಶ್ರೀಹರಿ ವರಬಲದಿಂದ ಮುಚುಕುಂದ ಮಾಡಿದನವರ ಸಂಹಾರ ,

ಯುದ್ಧಾನಂತರ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಪಡೆದನೊಂದು ವಿಲಕ್ಷಣ ವರ .

ಸುದೀರ್ಘಸುಪ್ತಿಮಾತ್ಮನಃ ಪ್ರಸುಪ್ತಿಭಙ್ಗಕೃತ್ ಕ್ಷಯಮ್ ।

ಸ್ವದೃಷ್ಟಿಮಾತ್ರತಸ್ತತೋ ಹತಃ ಸ ಯಾವನಸ್ತದಾ ॥೧೭.೧೩೪॥

ಎನಗಾಗಿದೆ ತುಂಬಾ ಆಯಾಸ ಬಳಲಿಕೆ ,

ಆಗಿದೆ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ನಿದ್ರೆಯ ಬಯಕೆ .

ಮಲಗಿದ ನನಗೆ ನಿದ್ರಾಭಂಗ ಮಾಡುವವ ,

ಎಚ್ಚೆತ್ತ ನನ್ನ ನೋಟಕ್ಕೇ ಸಾಯಬೇಕವ ,

ಹಾಗೇ ಸಾವ ಪಡಕೊಂಡ ಕಾಲಯವನನವ .

ಅತಶ್ಚ ಪುಣ್ಯಮಾಪ್ತವಾನ್ ಸುರಪ್ರಸಾದತೋsಕ್ಷಯಮ್ ।

ಸ ಯೌವನಾಶ್ವಜೋ ನೃಪೋ ನ ದೇವತೋಷಣಂ ವೃಥಾ ॥೧೭.೧೩೫॥

ಮುಚುಕುಂದ ಕಾಲಯವನನ ಕೊಂದ ಕಾರಣ ,

ಬಂತವನಿಗೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಕಾರ್ಯ ಮಾಡಿದ ಪುಣ್ಯ .

ಇವೆಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳ ಅನುಗ್ರಹದ ಫಲ ,

ಕೈಬಿಡದೆ ಸಲಹುವ ದೇವತಾಸೇವಾಬಲ .

ತತೋ ಹರಿಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಸ ಸ್ತುತಿಂ ವಿಧಾಯ ಚೋತ್ತಮಾಮ್ ।

ಹರೇರನುಜ್ಞಯಾ ತಪಶ್ಚಚಾರ ಮುಕ್ತಿಮಾಪ ಚ ॥೧೭.೧೩೬॥

ಕಾಲಯವನ ಸುಟ್ಟು ಭಸ್ಮವಾದಮೇಲೆ ,

ಮುಚುಕುಂದಗೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣದರ್ಶನದ ಲೀಲೆ .

ಉತ್ತಮ ಸ್ತುತಿ ಮಾಡಿ ಕೃಷ್ಣನಾಜ್ಞೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದ ತಪ ,

ಕಾಲಾಂತರದಿ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದ ಮುಚುಕುಂದನೆಂಬ ನೃಪ .

ತತೋ ಗುಹಾಮುಖಾದ್ಧರಿರ್ವಿನಿಸ್ಸೃತೋ ಜರಾಸುತಮ್ ।

ಸಮಸ್ತಭೂಪಸಂವೃತಂ ಜಿಗಾಯ ಬಾಹುನೇಶ್ವರಃ ॥೧೭.೧೩೭॥

ಆನಂತರ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಗುಹೆಯಿಂದ ಹೊರ ಬರುವ ವ್ಯಾಪಾರ ,

ಹೊಡೆದೋಡಿಸಿದ ಜರಾಸಂಧಾದಿಗಳ ಬಾಹುಯುದ್ಧ ದ್ವಾರ .

ಸರ್ವಸಮರ್ಥ ಭಗವಂತಗೆ ಇದ್ಯಾವ ಬಗೆಯ ಆಶ್ಚರ್ಯ .

ತಳೇನ ಮುಷ್ಟಿಭಿಸ್ತಥಾ ಮಹೀರುಹೈಶ್ಚ ಚೂರ್ಣ್ಣಿತಾಃ ।

ನಿಪೇತುರಸ್ಯ ಸೈನಿಕಾಃ ಸ್ವಯಂ ಚ ಮೂರ್ಚ್ಛಿತೋsಪತತ್ ॥೧೭.೧೩೮॥

ಕೃಷ್ಣನ ಅಂಗೈ ಮುಷ್ಠಿ ಮರಗಳ ಹೊಡೆತದಿಂದ ,

ನೆಲಕಚ್ಚಿದ ಸೈನಿಕರು-ಮೂರ್ಛಿತನಾದ ಜರಾಸಂಧ .

ಸಸಾಲ್ವಪೌಣ್ಡ್ರಚೇದಿಪಾನ್ ನಿಪಾತ್ಯ ಸರ್ವಭೂಭುಜಃ ।

ಸ ಪುಪ್ಲುವೇ ಜನಾರ್ದ್ದನಃ ಕ್ಷಣೇನ ತಾಂ ಕುಶಸ್ಥಲೀಮ್ ॥೧೭.೧೩೯॥

ಸಾಲ್ವ , ಪೌಂಡ್ರ , ಶಿಶುಪಾಲ ಮುಂತಾದ ರಾಜರನ್ನೆಲ್ಲ ,

ಸೋಲಿಸಿ ಕೆಡವಿ ದ್ವಾರಕೆಯತ್ತ ಹಾರಿದ ಹಿರಿಯಗೊಲ್ಲ.

[Contributed by Shri Govind Magal]