ಅನನ್ತಶೀರ್ಷೋsನನ್ತಾಕ್ಷೋsನನ್ತಪಾದಕರೋರುಕಃ ।
ಅನನ್ತಗುಣಮಾಹಾತ್ಮ್ಯಶ್ಚಿದಾನನ್ದಶರೀರಕಃ ॥೨೧.೫೦॥
ಅನಂತವಾದ ತಲೆಗಳುಳ್ಳಾತ,
ಅನಂತವಾದ ಕಂಗಳುಳ್ಳಾತ,
ಅನಂತಪಾದ ಕರಕಮಲಗಳುಳ್ಳಾತ.
ಅನಂತವಾದ ಗುಣ
ಮಹಾತ್ಮ್ಯವುಳ್ಳಾತ,
ಜ್ಞಾನಾನಂದವೇ ಮೈವೆತ್ತು ಬಂದ
ತಾತ.
ಮದ್ವಶಾ ಏವ ಸರ್ವೇsಪಿ ತ್ವಂ ಚಾನ್ಯೇ ಚ ಧನಞ್ಜಯ।
ಮತ್ಪ್ರಸಾದಾದ್ ಬಲಂ ಚೈವ ವಿಜಯಶ್ಚಾಖಿಲಾ ಗುಣಾಃ ।
ತಸ್ಮಾನ್ನ ವಿಸ್ಮಯಃ ಕಾರ್ಯ್ಯೋ ನ ದರ್ಪ್ಪಶ್ಚ ತ್ವಯಾsನಘ ॥೨೧.೫೧॥
ಎಲವೋ ಧನಂಜಯ, ನೀನೇ ಇರಲಿ, ಬೇರೆ ಯಾರೇ ಇರಲಿ
ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಕೈಗೊಂಬೆಗಳು,
ನನ್ನ ಅನುಗ್ರಹಮಾತ್ರದಿಂದಲೇ
ಬರುವುದು ಬಲ, ವಿಜಯ ಮೊದಲಾದ
ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳು.
ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಪಡಬೇಕಿಲ್ಲ
ಆಶ್ಚರ್ಯ,
ಪಾಪವಿರದ ನಿನಗೆ ಬಾರದಿರಲಿ
ಅಹಂಕಾರ.
‘ಮನ್ಮನಾ ಭವ ಮದ್ಭಕ್ತೋ ಮದ್ಯಾಜೀ ಮಾಂ ನಮಸ್ಕುರು ।
ಮಾಮೇವೈಷ್ಯಸಿ ಸತ್ಯಂ ತೇ ಪ್ರತಿಜಾನೇ ಪ್ರಿಯೋsಸಿ ಮೇ’ ॥೨೧.೫೨॥
ನನ್ನ ಭಕ್ತನಾಗಿ ನನ್ನಲ್ಲೇ
ಬಗೆಯನ್ನು ನೆಡು,
ನನ್ನನ್ನೇ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾ ನನಗೇ
ಪೊಡಮಡು.
ನನ್ನ ಸೇರುವೆ ನೀನು
:ಇದೆಂದಿಗೂ ಅಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು,
ಎನ್ನ ಪ್ರಿಯ ನೀನು :ಆಣೆ
ಮಾಡಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಕೇಳು.
ಇತ್ಯುಕ್ತಃ ಪ್ರಣಿಪತ್ಯೈನಂ ಕ್ಷಮಸ್ವೇತ್ಯಾಹ ಫಲ್ಗುನಃ ।
ಉಷಿತ್ವಾ ಕತಿಚಿನ್ಮಾಸಾನ್ ಯಯುಃ ಸರ್ವೇಪಿ ಪಾಣ್ಡವಾಃ ॥೨೧.೫೩॥
ಅನುಜ್ಞಾತಾಃ ಕೇಶವೇನ ಭಕ್ತಿನಮ್ರಧಿಯೋsಚ್ಯುತೇ ।
ಸಮ್ಭಾವಿತಾಃ ಕೇಶವೇನ ಸೌಹಾರ್ದ್ದೇನಾಧಿಕೇನ ಚ ॥೨೧.೫೪॥
ಇದೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಿದ ಅರ್ಜುನ
ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ ಬೇಡುತ್ತಾ ಮಾಡಿದ ನಮಸ್ಕಾರ,
ಪಾಂಡವರೆಲ್ಲರೂ ಕೃಷ್ಣಸೇವೆ
ಮಾಡುತ್ತಾ ಕೆಲ ತಿಂಗಳಿದ್ದದ್ದದು ದ್ವಾರಕಾಪುರ.
ಅವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಇತ್ತು
ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಬಾಗಿದ ಭಕ್ತಿಯ ಮನ,
ನಾರಾಯಣನಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು
ಪ್ರೀತಿಯ ಬಹುಮಾನ.
ಕೃಷ್ಣನ ಆಜ್ಞೆ ಪಡೆದವರಾಗಿ
ಸೇರಿಕೊಂಡರು ತಮ್ಮ ಪಟ್ಟಣ.
[ಇದು ಭಾಗವತದ ೧೦ನೇ ಸ್ಕಂಧದ
೧೦೩ನೇ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕಥೆಯಾಗಿದ್ದು, ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಆಚಾರ್ಯರು ಕಾಲಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿರುವುದನ್ನು
ನಾವು ಗಮನಿಸಬೇಕು]
No comments:
Post a Comment
ಗೋ-ಕುಲ Go-Kula