ದರ್ಪ್ಪಂ ನಿಹನ್ತುಂ ಹರಿರರ್ಜ್ಜುನಸ್ಯ ಸಮಾನಯದ್ ವಿಪ್ರಸುತಾನ್ ಪರೇಶಃ ।
ಪ್ರೀತಿರ್ಮ್ಮಹತ್ಯೇವ ಯತೋsರ್ಜ್ಜುನೇ ಹರೇಃ ಸಂಶಿಕ್ಷಯಾಮಾಸ ತತಃ ಸ
ಏನಮ್ ॥೨೧.೩೪॥
ಭಗವಂತ; ಅರ್ಜುನನ ಅಹಂಕಾರವ ಮಾಡಲೆಂದು ನಾಶ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆತಂದ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಗಿತ್ತು ಅರ್ಜುನನಲ್ಲಿ ಅತಿಶಯ ಪ್ರೀತಿ,
ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಬೋಧಿಸಿದ್ದವಗೆ ನೀತಿಯ ರೀತಿ.
ಅಪ್ರಾಕೃತಾತ್ ಸದನಾದ್ ವಾಸುದೇವೋ ನಿಸ್ಸೃತ್ಯ ಸೂರ್ಯ್ಯಾಧಿಕಲಕ್ಷದೀಧಿತೇಃ ।
ರಥಂ ಸಮಾರು̐ಹ್ಯ ಸಪಾರ್ತ್ಥವಿಪ್ರ ಆಗಾತ್ ಸುತಾಂಶ್ಚೈವ ದದೌ ದ್ವಿಜಾಯ ॥೨೧.೩೫॥
ಕೃಷ್ಣನದು ಅನಂತಸೂರ್ಯರ ಅಪ್ರಾಕೃತ ಕಾಂತಿಯಂತೆ,
ತನ್ನ ಅನಂತಾಸನದಿಂದ ಹೊರಬಂದು ರಥವನೇರಿದನಂತೆ.
ಅರ್ಜುನ, ವಿಪ್ರನೊಂದಿಗೆ ತಿರುಗಿ ಬಂದ ಭಗವಂತ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಗೆ ಅವನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮರಳಿ ತಂದಿತ್ತ.
ಲೋಕಶಿಕ್ಷಾರ್ತ್ಥಮೇವಾಸೌ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತಂ ಚ ಚಾಲನೇ ।
ಚಕ್ರೇ ಸಾರ್ದ್ಧಮುಹೂರ್ತೇನ ಸಮಾಗಮ್ಯ ಪುನರ್ಮ್ಮಖಮ್ ॥೨೧.೩೬॥
ಲೋಕಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೃಷ್ಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತ,
ಯಜ್ಞದೀಕ್ಷಿತನಾದವನು ಎದ್ದುಹೋದುದರ ನಿಮಿತ್ತ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ನಡೆದ ಸಮಯ ಮೂರುಘಳಿಗೆಯ ಮುಹೂರ್ತ.
ಬ್ರಹ್ಮಾದೀನಾಗತಾಂಶ್ಚೈವ ಸದಾ ಸ್ವಪರಿಚಾರಕಾನ್ ।
ಪೂಜಯಿತ್ವಾsಭ್ಯನುಜ್ಞಾಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಪ್ಯಪೂಜಯತ್ ॥೨೧.೩೭॥
ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ತನ್ನ ಸೇವೆಯ ಮಾಡುವ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಗಳಿಗೆ ಗೌರವ,
ಅವರಿಗೆ ಹೊರಡಲು ಆಜ್ಞೆ ಕೊಟ್ಟು ವಿಪ್ರರ ಪೂಜಿಸಿದ ವಾಸುದೇವ.
No comments:
Post a Comment
ಗೋ-ಕುಲ Go-Kula