ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 17: 06 - 10

ಕಿಮತ್ರ ನಃ ಕೃತಂ ಭವೇತ್ ಸುಖಾಯ ಹೀತಿ ತೇsಭ್ರುವನ್ ।

ಅಥಾಬ್ರವೀಜ್ಜರಾಸುತೋ ಜಯೀ ಪಯೋಬ್ಧಿಮನ್ದಿರಃ ।

ಕಿಲೈಷ ಪಕ್ಷಿವಾಹನೋ ಯತಶ್ಚ ನಾನ್ಯಥಾ ಭವೇತ್ ॥೧೭.೦೬॥

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಗರುಡವಾಹನನಾಗಿ ಬಂದ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ಆ  ರಾಜವೃಂದ,

ಚರ್ಚಿಸುತ್ತ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಏನುಮಾಡಿದರೆ ನಮಗೆ ಹಿತ ಜರಾಸಂಧ.

ಜರಾಸಂಧ ನುಡಿದ -ಕ್ಷೀರಸಾಗರಶಾಯಿ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಉನ್ನತ,

ಅವನು ಪಕ್ಷಿವಾಹನನಾಗಿ ಹೀಗೆ ಬಂದಿರುವುದೇ ಸಂಕೇತ.

ಆ ಹಾಲುಗಡಲವಾಸಿ ಗರುಡವಾಹನ,

ಅವನೇ ಇವನು- ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣ.

ಜಿತಾ ವಯಂ ಚ ಸರ್ವಶೋsಮುನೈಕಲೇನ ಸಂಯುಗೇ ।

ಅನೇಕಶೋ ನ ಸಙ್ಗತೈರ್ಜ್ಜಿತಃ ಕದಾಚಿದೇಷಹಿ ॥೧೭.೦೭॥

ಅಮುಷ್ಯ ಚಾಗ್ರಜಃ ಪುರಾ ನಿಹನ್ತುಮುದ್ಯತೋ ಹಿ ಮಾಮ್ ।

ಅದೃಶ್ಯವಾಕ್ಯತೋsತ್ಯಜತ್ ಪ್ರತಾಡನಾತ್ ಸುಪೀಡಿತಮ್ ॥೧೭.೦೮॥

ಇವನು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಕೂಡಾ,

ನಮಗೆ ಪ್ರತಿಬಾರಿ ತೋರಿದ್ದಾನೆ ಸೋಲಿನ ಜಾಡ.

ನಾವೆಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಮಾಡಿದರೂ ಹೋರಾಟ,

ಅವನದೆಂದೂ ಸೋಲಿರದ ಗೆಲುವಿನಾಟ.

ಕಿಮಸ್ಯ ತೂಚ್ಯತೇ ಬಲಂ ವಯಂ ತೃಣೋಪಮಾಃ ಕೃತಾಃ ।

ಸಮಸ್ತಶೋ ಮೃಧೇಮೃಧೇ ಹಿ ಯೇನ ಚಾಕ್ಷತೇನ ಹಾ ॥೧೭.೦೯॥

ಇನ್ನು ಇವನ ಬಲದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ  ಹೇಳುವುದೇನು,

ಅವನೆದುರು ನಾವು ಹುಲ್ಲಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲವೇನು.

ಪ್ರತಿಯುದ್ಧದಲ್ಲೂ ಅವನಿಗಾಗಿಲ್ಲ ನಾಶ,

ಗಾಯವೂಗೊಂಡಿಲ್ಲ ಅವನು ಲವಲೇಶ.

ಕಿಮತ್ರ ಕುರ್ವತಾಂ ಸುಖಂ ಭವೇದುದೀರ್ಣ್ಣಸಙ್ಕಟೇ ।

ಇತಿ ಬ್ರುವನ್ನವಾಙ್ ಮುಖಂ ನೃಪಶ್ಚಕಾರ ವಿಚ್ಛವಿ ॥೧೭.೧೦॥

ಮಹಾಸಂಕಟ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಿರುವ ಇಂಥಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ,

ಸುಖ ಹೇಗೆಂದು ಕಳೆಗುಂದಿದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದ ಜರಾಸಂಧನಲ್ಲಿ.

[Contributed by Shri Govind Magal]