ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 10: 09 - 12

ಕೃತಶ್ಚ ಕದ್ರ್ವಾಸ್ತನಯೋsತ್ರ ವಾಸುಕಿರ್ನ್ನೇತ್ರಂ ತ್ವಯಾ ಕಶ್ಯಪಜಃ ಸ ನಾಗರಾಟ್ ।

ಮಮನ್ಥುರಬ್ಧಿಂ ಸಹಿತಾಸ್ತ್ವಯಾ ಸುರಾಃ ಸಹಾಸುರಾ ದಿವ್ಯಪಯೋ 

ಘೃತಾಧಿಕಮ್ ॥೧೦.೦೯ ॥

ಓ ಭಗವಂತ, ಕದ್ರು ಕಶ್ಯಪರ ಸಂತಾನ ನಾಗರಾಜ ವಾಸುಕಿ,

ನೀ ಸಮುದ್ರ ಮಥನದಿ ಬಳಸಿದೆ ಅವನ ಹಗ್ಗವಾಗಿ ಹಾಕಿ.

ತುಪ್ಪಯುಕ್ತ ; ತುಪ್ಪದಂತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಆ ಸಮುದ್ರದ ಹಾಲು,

ದೇವದಾನವರು ಕಡೆದರದನ ಮಂದರವ ಮಾಡಿ ಕಡೆಗೋಲು.

ನೈಚ್ಛನ್ತ ಪುಚ್ಛಂ ದಿತಿಜಾ ಅಮಙ್ಗಲಂ ತದಿತ್ಯಥಾಗ್ರಂ ಜಗೃಹುರ್ವಿಷೋಲ್ಬಣಮ್ ।

ಶ್ರಾನ್ತಾಶ್ಚ ತೇsತೋ ವಿಬುಧಾಸ್ತು ಪುಚ್ಛಂ ತ್ವಯಾ ಸಮೇತಾ 

ಜಗೃಹುಸ್ತ್ವದಾಶ್ರಯಾಃ ॥೧೦.೧೦॥

ಹೀಗೆ ಕಡೆಯುವಾಗ ವಾಸುಕಿಯ ಬಾಲ,

ದೈತ್ಯರಿಗೆ ಅನಿಸಿತು ಬಾಲ ಅಮಂಗಲ.

ಮುಖ ಹಿಡಿದ ಅವರಿಗೆ ವಿಷ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಆಯಾಸ,

ಬಾಲ ಹಿಡಿದ ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನಾಶ್ರಯವೇ ಗ್ರಾಸ.

ಅಥಾತಿಭಾರಾದವಿಶತ್ ಸುಕಾಞ್ಚನೋ ಗಿರಿಃ ಸ ಪಾತಾಳಮಥ ತ್ವಮೇವ ।

ತಂ ಕಚ್ಛಪಾತ್ಮಾ ತ್ವಭರಃ ಸ್ವಪೃಷ್ಠೇ ಹ್ಯನನ್ಯಧಾರ್ಯ್ಯಂ 

ಪುರುಲೀಲಯೈವ ॥೧೦.೧೧॥

ಅನಂತರ ಬಂಗಾರಮಯವಾದ ಮಂದರ ಬೆಟ್ಟ,

ಒತ್ತಡದಿಂದ ಕುಸಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು ಪಾತಾಳದತ್ತ.

ಆಗ ನೀನೇ ಹೊತ್ತೆ ಯಾರೂ ಹೊರಲಾಗದ ಪರ್ವತದ ಭಾರ,

ನಿನ್ನ ಸಂಕಲ್ಪ ಲೀಲೆಯಿಂದ ಮಾಡಿ ತೋರಿದೆ ಕೂರ್ಮಾವತಾರ.

ಉಪರ್ಯ್ಯಧಶ್ಚಾsತ್ಮನಿ ನೇತ್ರಗೋತ್ರಯೋಸ್ತ್ವಯಾ ಪರೇಣಾsವಿಶತಾ ಸಮೇಧಿತಾಃ ।

ಮಮಂಥುರಬ್ಧಿಂ ತರಸಾ ಮದೋತ್ಕಟಾಃ ಸುರಾಸುರಾಃ 

ಕ್ಷೋಭಿತನಕ್ರಚಕ್ರಮ್ ॥೧೦.೧೨॥

ಹಗ್ಗ ಬೆಟ್ಟ ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲರಲ್ಲಿ,

ನೀನೇ ಅಂತರ್ಯಾಮಿ ಶಕ್ತಿ;ನೀನಿರದೇ ಯಾವುದಿದೆ ಇಲ್ಲಿ.

ನಿನ್ನ ಪ್ರವೇಶದಿಂದ ದೇವಾಸುರರಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಶಕ್ತಿ ಆವಾಹನ,

ಜಲಚರ ಭರಿತವಾದ ಕಡಲ ವೇಗದಿ ಮಾಡಿದರು ಮಥನ.

[Contributed by Shri Govind Magal]