ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 11: 158 - 161

ತತಾsಪಿ ರಾಮಸೇವನಾದ್ದರೇಶ್ಚ ಸನ್ನಿಧಾನಯುಕ್ ।

ಸುದರ್ಶನೀಯಕರ್ಣ್ಣತಃ ಸ ಕರ್ಣ್ಣನಾಮಕೋsಭವತ್   ॥೧೧.೧೫೮॥

ಹೀಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯದೇವ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ ಅಸುರಾವೇಶದಿಂದ,

ನಾರಾಯಣ ಸನ್ನಿಧಾನವಿತ್ತಲ್ಲಿ ಸುಗ್ರೀವವತಾರದ ಪೂರ್ವ ಸೇವೆಯಿಂದ.

ಅವನು ಅಂದವಾದ ಕಿವಿಯುಳ್ಳವನಾಗಿ ಬಂದ,

ಹಾಗೆಂದೇ ಕರ್ಣ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಉಳ್ಳವನಾದ.

ಸ ರತ್ನಪೂರ್ಣ್ಣಮಞ್ಜುಷಾಗತೋ ವಿಸರ್ಜ್ಜಿತೋ ಜಲೇ ।

ಜನಾಪವಾದಭೀತಿತಸ್ತಯಾ ಯಮಸ್ವಸುರ್ದ್ದ್ರುತಮ್  ॥೧೧.೧೫೯॥

ನದೀಪ್ರವಾಹತೋ ಗತಂ ದದರ್ಶ ಸೂತನನ್ದನಃ ।

ತಮಗ್ರಹೀತ್ ಸರತ್ನಕಂ ಚಕಾರ ಪುತ್ರಕಂ ನಿಜಮ್  ॥೧೧.೧೬೦॥

ಬಾಲೆ ಕುಂತಿಗೆ ಆವರಿಸಿತು ಸಹಜವಾದ ಜನಾಪವಾದದ ಭೀತಿ,

ರತ್ನಾಭರಿತ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟವನ ಯಮುನೆಗೆ ಬಿಟ್ಟಳು ಕುಂತಿ.

ನದಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ನೋಡಿದ ಅಧಿರಥನೆಂಬೊಬ್ಬ ಸೂತ,

ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾ ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ತನ್ನ ಮಗನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಆತ.

ವಿಧಿಲಿಖಿತ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಸೂತ ಅಧಿರಥನದೂ ಒಂದು ಪಾತ್ರ,

ಅವನ ಮಗನಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಕರ್ಣ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ ಸೂತಪುತ್ರ.

ಸೂತೇನಾಧಿರಥೇನ ಲಾಳಿತತನುಸ್ತದ್ಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ರಾಧಯಾ ।

ಸಂವೃದ್ಧೋ ನಿಖಿಲಾಃ ಶ್ರುತಿರಧಿಜಗೌ ಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಚ ।

ಬಾಲ್ಯಾದೇವ ಮಹಾಬಲೋ ನಿಜಗುಣೈಃ ಸಮ್ಭಾಸಮಾನೋsವಸ-

ನ್ನಾಮ್ನಾsಸೌ ವಸುಷೇಣತಾಮಗಮದಸ್ಯಾsಸೀದ್ಧ್ಯಮಾ ತದ್ ವಸು ॥೧೧.೧೬೧॥

ಆ ಅಧಿರಥನೆಂಬ ಸೂತ ಮತ್ತವನ ಮಡದಿಯಾದ ರಾಧೆಯಲ್ಲಿ,

ಬೆಳೆಯುತ್ತಾನೆ ಕರ್ಣ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಕಲಿಯುತ್ತ ಅವರ ಪಾಲನೆಯಲ್ಲಿ.

ಸಂಪತ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ಬಂದವನಾದ್ದರಿಂದ ವಸುಷೇಣ ಎಂದವನ ಹೆಸರು,

ಮಹಾಬಲ ಗುಣಗಳಿಂದ ಬೆಳಗುತ್ತಿತ್ತು ಕುಂತಿಯ ಮೊದಲ ಬಸಿರು.
[Contributed by Shri Govind Magal]