ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 12: 31-36

ಇತೀರಿತೋsಬ್ರವೀನ್ನೃಪೋ ನ ಧರ್ಮ್ಮತೋ ವಿನಾ ಭುವಃ ।

ನೃಪೋsಭಿರಕ್ಷಿತಾ ಭವೇತ್ ತದಾಹ್ವಯಾsಶು ತಂ ವಿಭುಮ್ ॥೧೨.೩೧॥

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟ ಪಾಂಡುರಾಜನ ಮಾತು,

ಧರ್ಮವಿರದ ಭೂಮಿ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಹೇಗಿದ್ದೀತು.

ರಾಜನೊಬ್ಬ ಧರ್ಮದ ಹೊರತು ಭೂರಕ್ಷಕನಾಗಲಾರದ ಕಾರಣ,

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಧರ್ಮರಕ್ಷಕನಾದ ಯಮಧರ್ಮಗೆ ಕೊಡು ಆಹ್ವಾನ.

ಸ ಧರ್ಮ್ಮಜಃ ಸುಧಾರ್ಮ್ಮಿಕೋ ಭವೇದ್ಧಿ ಸೂನುರುತ್ತಮಃ ।

ಇತೀರಿತೇ ತಯಾ ಯಮಃ ಸಮಾಹುತೋsಗಮದ್ ದ್ರುತಮ್ ॥೧೨.೩೨ ॥

‘ಧರ್ಮದಿಂದಾಗುತ್ತದೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಗನ ಹುಟ್ಟು,

ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ ಯಮ ಕುಂತಿಯಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟು.

ತತಶ್ಚ ಸದ್ಯ ಏವ ಸಾ ಸುಷಾವ ಪುತ್ರಮುತ್ತಮಮ್ ।

ಯುದಿಷ್ಠಿರಂ ಯಮೋ ಹಿ ಸ ಪ್ರಪೇದ ಆತ್ಮಪುತ್ರತಾಮ್ ॥೧೨.೩೩॥

ಕುಂತಿಯಲ್ಲಿ ಯಮನಿಂದ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಮಗ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದ,

ಕುಂತಿಗೆ ವರವಾಗಿ ಯಮಧರ್ಮನೇ ಯುಧಿಷ್ಠರ ತಾನಾದ.

ಯಮೇ ಸುತೇ ತು ಕುನ್ತಿತಃ ಪ್ರಜಾತ ಏವ ಸೌಬಲೀ ।

ಅದ̐ಹ್ಯತೇರ್ಷ್ಯಯಾ ಚಿರಂ ಬಭಞ್ಜ ಗರ್ಭಮೇವ ಚ ॥೧೨.೩೪॥

ಕುಂತಿಯಿಂದ ಯಮನು ಮಗನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿಬಂದಾಗ,

ಗಾಂಧಾರಿ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿನಿಂದ ಉರಿದುಹೋದಳಾಗ.

ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು ಧರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಗರ್ಭದ ಭಂಗ.

ಸ್ವಗರ್ಭಪಾತನೇ ಕೃತೇ ತಯಾ ಜಗಾಮ ಕೇಶವಃ ।

ಪರಾಶರಾತ್ಮಜೋ ನ್ಯಧಾದ್ ಘಟೇಷು ತಾನ್ ವಿಭಾಗಶಃ ॥೧೨.೩೫॥

ಹೀಗೆ ಗಾಂಧಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲು ಗರ್ಭನಾಶವ,

ಓಡಿಬಂದ ತಾನು ವೇದವ್ಯಾಸರೂಪಿಯಾದ ಕೇಶವ.

ಗರ್ಭವ ತುಣುಕುಗಳಾಗಿ ಮಾಡಿದ ನೂರಾಒಂದು ವಿಭಾಗ,

ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ಮಡಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಿ ಇಟ್ಟ ಯೋಗ.

ಶತಾತ್ಮನಾ ವಿಭೇದಿತಾಃ ಶತಂ ಸುಯೋಧನಾದಯಃ ।

ಬಭೂವುರನ್ವಹಂ ತತಃ ಶತೋತ್ತರಾ ಚ ದುಶ್ಶಳಾ ॥೧೨.೩೬॥

ನೂರರ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ವಿಭಾಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟು,

ಪಿಂಡಗಳಿಂದ ಸುಯೋಧನಾದಿಗಳ ಹುಟ್ಟು.

ನೂರಾದಮೇಲೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಬರುವಿಕೆ,

ಅವಳೇ ಮಗಳು ದುಶ್ಯಳಾ ನಾಮಕ ಕನ್ನಿಕೆ.

[Contributed by Shri Govind Magal]