ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 12: 37 - 41

ಸ ದೇವಕಾರ್ಯ್ಯಸಿದ್ಧಯೇ ರರಕ್ಷ ಗರ್ಭಮೀಶ್ವರಃ ।

ಪರಾಶರಾತ್ಮಜಃ ಪ್ರಭುರ್ವಿಚಿತ್ರವೀರ್ಯ್ಯಜೋದ್ಭವಮ್ ॥೧೨.೩೭॥

ಸರ್ವನಿಯಾಮಕನಾದ ವೇದವ್ಯಾಸರೂಪಿ ಭಗವಂತ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣ,

ಮಾಡಿದ ದೇವತಾಕಾರ್ಯಕೆ ವಿಚಿತ್ರವೀರ್ಯ ಪುತ್ರ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಗರ್ಭರಕ್ಷಣ.

ಕಲಿಃ ಸುಯೋಧನೋsಜನಿ ಪ್ರಭೂತಬಾಹುವೀರ್ಯ್ಯಯುಕ್ ।

ಪ್ರಧಾನವಾಯುಸನ್ನಿಧೇರ್ಬಲಾಧಿಕತ್ವಮಸ್ಯ ತತ್ ॥೧೨.೩೮॥

ಬಹಳ ಬಾಹುವೀರ್ಯದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸುಯೋಧನನಾಗಿ ಕಲಿಯ ಹುಟ್ಟು,

ಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣನ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯವಿದ್ದುದೇ ಅವನಲ್ಲಿ ಬಲಾಧಿಕ್ಯದ ಒಳಗುಟ್ಟು.

ಪುರಾ ಹಿ ಮೇರುಮೂರ್ದ್ಧನಿ ತ್ರಿವಿಷ್ಟಪೌಕಸಾಂ ವಚಃ ।

ವಸುನ್ಧರಾತಳೋದ್ಭವೋನ್ಮುಖಂ ಶ್ರುತಂ ದಿತೇಃಸುತೈಃ ॥೧೨.೩೯॥

ಮೇರುಪರ್ವತದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ತಾವವತರಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಆಡಿದ ಮಾತು,

ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಕೈಗೊಂಡ ತೀರ್ಮಾನವದು  ದೈತ್ಯರಿಂದ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿತು.

ತತಸ್ತು ತೇ ತ್ರಿಲೋಚನಂ ತಪೋಬಲಾದತೋಷಯನ್ ।

ವೃತಶ್ಚ ದೇವಕಣ್ಟಕೋ ಹ್ಯವಧ್ಯ ಏವ ಸರ್ವತಃ ॥೧೨.೪೦॥

ದೈತ್ಯರು ತಪೋಬಲದಿಂದ ಶಿವನನ್ನು ಸಂತೋಷ ಪಡಿಸಿದ ತೆರ,

ಪಡೆದರು ದೇವಕಂಟಕನಾಗಿ ಕಲಿ ಅವಧ್ಯನಾಗಬೇಕೆಂಬ ವರ.

ವರಾದುಮಾಪತೇಸ್ತತಃ ಕಲಿಃ ಸ ದೇವಕಣ್ಟಕಃ ।

ಬಭೂವ ವಜ್ರಕಾಯಯುಕ್ ಸುಯೋಧನೋ ಮಹಾಬಲಃ ॥೧೨.೪೧॥

ಹೀಗೆ  ದೈತ್ಯರಿಗೆ ದೇವಪೀಡಕ ಕಲಿಗೆ ಶಿವನಿಂದ ವರದಾನ,

ದೇವಕಂಟಕ ಕಲಿ ಹುಟ್ಟಿಬಂದ ತಾನು ಆಗಿ ಸುಯೋಧನ.

ಅವನೇ ಮಹಾಬಲಿಷ್ಠ ಅಭೇದ್ಯ ಶರೀರದ ದುರ್ಯೋಧನ.
[Contributed by Shri Govind Magal]