ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 17: 43 - 50

(ಜರಾಸಂಧ ಏಕೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಲು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ? ಜರಾಸಂಧ ಹೋಗದೇ ಇದ್ದರೂ  ಕೂಡಾ  ಇಂದ್ರನೇಕೆ ಕೋಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ  ಎಂದರೆ: )

ಸಮಸ್ತಶೋ ಜರಾಸುತಾದಿಭಿಃ ಕೃತೇsಭಿಷೇಚನೇ ।

ಅತೀವ ಭಗ್ನಮಾನಕಾನ್ ನಚಾನುಯಾತಿ ಕಶ್ಚನ ॥೧೭.೪೩॥

ಒಂದುವೇಳೆ ಜರಾಸಂಧಾದಿಗಳು ಕೃಷ್ಣಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅಭಿಷೇಕ ,

ದುರಭಿಮಾನ ಕಳೆದರೆ ಆಗುವುದೆಂತು ಪಾಪಗಳ ಪೂರ್ಣಪಾಕ .

ಅನುಸರಿಸಬೇಕಿದೆ ಅವರುಗಳ ದುರ್ಮಾರ್ಗ ದುಷ್ಟ ದುರುಳರನೇಕ .

ಸಮಾಶ್ರಯಂ ಚ ಕೇಶವಂ ತದೈವ ಜೀವನಾರ್ತ್ಥಿನಃ ।

ಪ್ರಕುರ್ಯ್ಯುರಾಸುರಾ ಅಪೀತಿ ದೇವಕಾರ್ಯ್ಯಸಙ್ಕ್ಷಯಃ ॥೧೭.೪೪॥

ಬದುಕ ಬಯಸುವ ಅಸುರರು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಕೃಷ್ಣನಾಶ್ರಯ ,

ನಾಶವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ ದೇವತಾಕಾರ್ಯದ ಮೂಲ ಮುಖ್ಯ ಆಶಯ .

ಇತೀಕ್ಷ್ಯ ಪಾಕಶಾಸನೋsವದಜ್ಜರಾಸುತಾದಿಕಾನ್ ।

ಸರುಗ್ಮಿಚೇದಿಸಾಲ್ವಪೋ ನ ಯಾತು ಮಾಗಧೋ ಹರಿಮ್ ॥೧೭.೪೫॥

ಹೀಗೆ ಹೊರಟಿತ್ತು ಅದು ಇಂದ್ರನ ಆಲೋಚನೆ ,

ಪಾಲಿಸಲು ಭೂಭಾರಹರಣದ ದೈವೀಚ್ಛೆ ಪಾಲನೆ .

ರುಗ್ಮಿ , ಶಿಶುಪಾಲ , ಸಾಲ್ವ ಮತ್ತು ಜರಾಸಂಧ ,

ಭಗವಂತನ ಬಳಿ ಹೋಗುವುದು ಬೇಡವೆಂದ .

ತತಸ್ತು ತಾನ್ ವಿನಾsಪರೇsಧಿರಾಜರಾಜ ಇತ್ಯಮುಮ್ ।

ತದಾsಭಿಷೇಕ್ತುಮುದ್ಯತಾ ನೃಪಾಃ ಸುರೇಶಶಾಸನಾತ್ ॥೧೭.೪೬॥

ಇಂದ್ರನಾಜ್ಞೆಯಂತೆ ಜರಾಸಂಧಾದಿ ನಾಲ್ವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು,

ಕೃಷ್ಣಗಭಿಷೇಕ ಮಾಡಲು ಉಳಿದ ರಾಜರಾದರು ಒಟ್ಟು .

ಅತಃ ಶಚೀಪತಿರ್ನ್ನಿಜಂ ವರಾಸನಂ ಹರೇರದಾತ್ ।

ವಿವೇಶ ತತ್ರ ಕೇಶವೋ ನಭಸ್ತಳಾವತಾರಿತೇ ॥೧೭.೪೭॥

ಆನಂತರ ಇಂದ್ರ ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಕೃಷ್ಣಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಆಸನ ,

ಆಕಾಶದಿಂದಿಳಿದ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನಾದ ಆಸೀನ .

ಕರೇ ಪ್ರಗೃಹ್ಯ ಕೇಶವೋ ನ್ಯವೇಶಯತ್ ಸಹಾsಸನೇ ।

ಪತತ್ರಿಪುಙ್ಗವಂ ಚ ತೌ ಸ ಭೀಷ್ಮಕಾನುಜೌ ಪ್ರಭುಃ ॥೧೭.೪೮॥

ಭೀಷ್ಮಕನ ತಮ್ಮಂದಿರಾದ ಕ್ರಥ  -ಕೈಶಿಕರು ,

ಕೃಷ್ಣ-ಗರುಡನ ಕೈಹಿಡಿದು ಶ್ರೇಷ್ಠಾಸನದಿ ಕೂಡಿಸಿದರು.

ಅಥಾಖಿಲಾ ನರೇಶ್ವರಾ ಮುನೀನ್ದ್ರಸಂಯುತಾ ಹರಿಮ್ ।

ಸುಶಾತಕೌಮ್ಭಕುಮ್ಭಕೈಃ ಪ್ರಚಕ್ರುರಾಭಿಷೇಕಿಣಮ್ ॥೧೭.೪೯॥

ಆನಂತರ ರಾಜರುಗಳ ಮುನಿಗಳ ವೃಂದ ,

ಕೃಷ್ಣಗಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದರು ಸ್ವರ್ಣಕಲಶ ಜಲದಿಂದ .

ವಿರಿಞ್ಚಶರ್ವಪೂರ್ವಕೈರಭಿಷ್ಟುತಃ ಸುರಾದಿಭಿಃ ।

ಸಮಸ್ತದೇವಗಾಯಕೈಃ ಪ್ರಗೀತ ಆಸ ಕೇಶವಃ ॥೧೭.೫೦॥

ಬ್ರಹ್ಮ-ರುದ್ರಾದಿ ದೇವತೆಗಳು ಗಂಧರ್ವರಿಂದ,

ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ವೈಭವದಿಂದ ಕುಳಿತಿದ್ದ.

[Contributed by Shri Govind Magal]