ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 17: 91 -100

ಇತೀರಿತೋ ಜರಾಸುತೋ ಬಭೂವ ದುರ್ಮ್ಮನಾ ಭೃಶಮ್ ।

ಕಿರೀಟಮಣ್ಡಿತಂ ಶಿರಶ್ಚಕಾರ ಚಾsಶ್ವವಾಗ್ ಭೃಷಮ್ ॥೧೭.೯೧॥

ಸಾಲ್ವ ಇಂತ್ಹೇಳಿದೊಡನೆ ಮನ ಕಲಕಿದವನಾದ ಜರಾಸಂಧ ,

ಕಿರೀಟದಿಂದ ಅಲಂಕೃತವಾದ ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿದ .

ಕರಂ ಕರೇಣ ಪೀಡಯನ್ ನಿಶಾಮ್ಯ ಚಾsತ್ಮನೋ ಭುಜೌ ।

ಜಗಾದ ಕಾರ್ಯ್ಯಸಿದ್ಧಯೇ ಕಥಂ ಪ್ರಯಾಚಯೇ ಪರಮ್ ॥೧೭.೯೨॥

ಕೈ ಹಿಸುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಭುಜ ನೋಡುತ್ತಾ ಜರಾಸಂಧ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ,

ನನ್ನ ಕಾರ್ಯಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಹೇಗೆ ಮಾಡಲಿ ನಾ ಯಾಚನೆ .

ಸುದುರ್ಗ್ಗಕಾರ್ಯ್ಯಸನ್ತತಿಂ ಹ್ಯಗುಃ ಸ್ಮ ಮದ್ಭುಜಾಶ್ರಯಾಃ ।

ಸಮಸ್ತಭೂತಳೇ ನೃಪಾಃ ಸ ಚಾಹಮೇಷ ಮಾಗಧಃ ॥೧೭.೯೩॥

ಪಡೆದುಕೊಂಡು ನನ್ನ ಆಶ್ರಯ ,

ರಾಜರನೇಕ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ ಜಯ .

ಇದು ಜರಾಸಂಧನ ಮನೋಭಾವ .

ಕದಾsಪ್ಯಚೀರ್ಣ್ಣಮದ್ಯ ತತ್ ಕಥಂ ಕರೋಮಿ ಕೇವಲಮ್ ।

ಗಿರೀಶಪಾದಸಂಶ್ರಯಃ ಪ್ರಭುಃ ಸಮಸ್ತಭೂಭೃತಾಮ್ ॥೧೭.೯೪॥

ಯಾವತ್ತೂ ಯಾರಿಂದಲೂ ಪಡೆದಿಲ್ಲ ಸಹಾಯ ,

ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ ಕೇವಲ ಸದಾಶಿವನ ಪಾದಾಶ್ರಯ .

ಎಲ್ಲಾ ರಾಜರ ಒಡೆಯ ನಾನೇ ,

ಹೇಗೆ ಮಾಡಲಿ ನಾನು ಯಾಚನೆ.

ಇತೀರಿತಃ ಸ ಸೌಭರಾಡ್ ಜಗಾದ ವಾಕ್ಯಮುತ್ತರಮ್ ।

ಭವಾನಪಿ ಸ್ಮ ಮುಹ್ಯತೇ ಕಿಮಸ್ಮದಾದಯಃ ಪ್ರಭೋ ॥೧೭.೯೫॥

ಮೇಲಿನಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಜರಾಸಂಧ ,

ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಸಾಲ್ವ ಇಂತೆಂದ .

ಮೋಹಕ್ಕೊಳಗಾದರೆ ನಿನ್ನಂಥವನ ಮತಿ ,

ಉಳಿದ ನಮ್ಮಗಳದು ಏನಾದೀತು ಗತಿ .

ಸ್ವಶಿಷ್ಯಕೈಃ ಕೃತಂ ತು ಯತ್ ಕಿಮನ್ಯಸಾಧಿತಂ ಭವೇತ್ ।

ಸ್ವಶಿಷ್ಯದಾಸವರ್ಗ್ಗಕೈಃ ಸಮರ್ತ್ಥಯನ್ತಿ ಭೂಭುಜಃ ॥೧೭.೯೬॥

ನಿನ್ನ ಶಿಷ್ಯರಿಂದಾದರೆ ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆ ,

ಅದು ಅನ್ಯರಿಂದ ಎಂದೇಕೆ ನಿನ್ನ ವೇದನೆ .

ರಾಜರು ತಮ್ಮ ದಾಸರಿಂದ ಸಾಧಿಸುವುದಿದೆ ತಾನೇ .

ಅಪಿ ಸ್ಮ ತೇ ಬಲಾಶ್ರಯಪ್ರವೃತ್ತಯೋsಸ್ಮದಾದಯಃ । 

ಪುಮಾನ್ ಕುಠಾರಸಙ್ಗ್ರಹಾದಶಕ್ತ ಈರ್ಯತೇ ಹಿ ಕಿಮ್  ॥೧೭.೯೭॥

ನಾವೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಬಲ ಆಶ್ರಯಯುಕ್ತ ,

ಕೊಡಲಿಪಾಣಿಯಾದವ ಹೇಗೆ ಅಶಕ್ತ .

ಕುಠಾರಸಮ್ಮಿತೋ ಹ್ಯಸೌ ತವೈವ ಯಾವನೇಶ್ವರಃ ।

ವಿನಾ ಭವದ್ಬಲಂ ಕ್ವಚಿತ್ ಪ್ರವರ್ತ್ತಿತುಂ ನಹಿ ಕ್ಷಮಃ ॥೧೭.೯೮॥

ಕಾಲಯವನ ನಿನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿನ ಕೊಡಲಿಯ ಹಾಗೆ ,

ನಿನ್ನ ಬಲವಿರದೇ ಅವ ಮುಂದುವರೆದಾನು ಹೇಗೆ .

ವರೋ ಹಿ ಕೃಷ್ಮಮರ್ದ್ದನೇ ವೃತೋsಸ್ಯ ಕೇವಲಃ ಶಿವಾತ್ ।

ತದನ್ಯಶತ್ರುಪೀಡನಾತ್ ತ್ವಮೇವ ತಸ್ಯ ರಕ್ಷಕಃ ॥೧೭.೯೯॥

ಕೃಷ್ಣನ ಕೊಲ್ಲಲು ಅವನಿಗಿದೆ ಶಿವನ ವರಭಿಕ್ಷೆ ,

ಆದರೆ ಬೇರೆಯವರಿಂದ ನೀನೇ ಅವನಿಗೆ ರಕ್ಷೆ .

ತವಾಖಿಲೈರಜೇಯತಾ ಶಿವಪ್ರಸಾದತೋsಸ್ತಿ ಹಿ ।

ವಿಶೇಷತೋ ಹರೇರ್ಜ್ಜಯೇ ವರಾದಯಂ ವಿಮಾರ್ಗ್ಯತೇ ॥೧೭.೧೦೦॥

ಶಿವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನಿನಗೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ ಅಜೇಯತ್ವ ,

ಕೃಷ್ಣನ ಜಯಿಸಲು ಕಾಲಯವನಗಿದೆ ವಿಶೇಷ ವರಸತ್ವ.

[Contributed by Shri Govind Magal]