ಸಮೇತ್ಯ ಮಾಗಧಾಂಸ್ತು ತೇ ಶಿವೋರುಲಿಙ್ಗಮಿತ್ಯಲಮ್ ।
ಸುಮಾಲ್ಯವಸ್ತ್ರಭೂಷಣೈಃ ಸಮರ್ಚ್ಚಿತಂ ಗಿರಿಂ ಯಯುಃ ॥೨೧.೧೨೩॥
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭೀಮಾರ್ಜುನರು
ಜರಾಸಂಧನ ಮಗಧದೇಶವನ್ನು ಸೇರಿದರು,
ನಿತ್ಯವೂ ಹೂಹಾರ
ವಸ್ತ್ರಾಭರಣಗಳಿಂದ ಪೂಜೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಲಿಂಗಬೆಟ್ಟವ ಸಾರಿದರು.
ಸ್ವಶೀರ್ಷತೋsಪಿ ಚಾsದೃತಂ ಜರಾಸುತೇನ ತೇ ಗಿರಿಮ್ ।
ನ್ಯಪಾತಯನ್ತ ಬಾಹುಭಿಸ್ತಮಸ್ಯ ಚೋತ್ತಮಾಙ್ಗವತ್ ॥೨೧.೧೨೪॥
ಜರಾಸಂಧ ತನ್ನ ತಲೆಗಿಂತಲೂ ಆ
ಗಿರಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ ಮಣಿಯುತ್ತಿದ್ದ,
ಕೈಗಳಿಂದ ಕೆಡವಿದರು
ಲಿಂಗಾಕಾರದ ಬೆಟ್ಟವ ಮಾಡಿದಂತವನ ಶಿರಚ್ಛೇದ.
ಅದ್ವಾರತಸ್ತೇ ನಗರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಮಾಷಸ್ಯ ನಾಳೇನ ಕೃತಾಸ್ತ್ರಿಭೇರೀಃ ।
ಪುಷ್ಟಿಪ್ರದಾ ಬಿಭಿದುಸ್ತಸ್ಯ ಕೀರ್ತ್ತಿಶಾಸ್ತ್ರೋಪಮಾ ನ್ಯಕ್ಕೃತಮಾಗಧೇಶಾಃ ॥೨೧.೧೨೫॥
ಕೃಷ್ಣ ಭೀಮಾರ್ಜುನರು ನಗರದ
ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದಿಂದ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಪ್ರವೇಶ,
ಮಾಡಿದರು ಮಾಷರಕ್ಕಸನ
ಕಂಠನಾಳಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಭೇರಿಗಳ ನಾಶ.
ಅದರ ಹಿಂದಿತ್ತು-ಜರಾಸಂಧನ
ಕೀರ್ತಿನಾದದ ಹುಟ್ಟಡಗಿಸುವ ಉದ್ದೇಶ.
ತಥಾsಪಣೇಭ್ಯೋ ಬಹುಮಾಲ್ಯಗನ್ಧಾನ್ ಪ್ರಸ̐ಹ್ಯ ಸಙ್ಗೃಹ್ಯ ಶುಭಾಂಶ್ಚ
ದಧ್ರುಃ ।
ಅದ್ವಾರತಸ್ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಚ ಸಸ್ರುರ್ಭೋಶಬ್ದತಸ್ತಂ
ಚ ನೃಪಂ ಪ್ರಸಸ್ರುಃ ॥೨೧.೧೨೬॥
ಅಂಗಡಿಗಳಿಂದ ಮಾಲೆಗಳನ್ನೂ
ಗಂಧವನ್ನೂ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಪಡೆದವರು,
ಗಂಧವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ
ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹಾರಗಳನ್ನು ತಾವೇ ಧರಿಸಿಕೊಂಡರು,
ಅವನ ಹಿತ್ತಿಲಬಾಗಿಲಿಂದ
ಪ್ರವೇಶಿಸಿ 'ಎಲೋ ಜರಾಸಂಧ'ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಂದರು.
No comments:
Post a Comment
ಗೋ-ಕುಲ Go-Kula