ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 6: 28 - 31

ತದೈವ ರಾಮೋsಪಿ ಹಿ ಭೋಗಸಕ್ತಂ ಪ್ರಮತ್ತಮಾಲಕ್ಷ್ಯ ಕಪೀಶ್ವರಂ ಪ್ರಭುಃ ।

ಜಗಾದ ಸೌಮಿತ್ರಿಮಿದಂ ವಚೋ ಮೇ ಪ್ಲವಙ್ಗಮೇಶಾಯ ವದಾsಶು ಯಾಹಿ ॥೬.೨೮॥

ಭೋಗದಲ್ಲಿರುವ ಸುಗ್ರೀವನಿಂದಾಗುತ್ತಿದೆ ಪ್ರಮಾದ,

ಸರ್ವಜ್ಞ ರಾಮಚಂದ್ರ ಇದ ಗಮನಿಸಿದಂತೆ ನಟಿಸಿದ.

ತಮ್ಮ ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ಸುಗ್ರೀವನೆಡೆಗೆ ಕಳಿಸಿದ,

ಅವನ ಕರ್ತವ್ಯವ ನೆನಪಿಸಲು ತಿಳಿಸಿದ.

ಯದಿ ಪ್ರಮತ್ತೋsಸಿ ಮದೀಯಕಾರ್ಯ್ಯೇ ನಯಾಮ್ಯಹಂ ತ್ವೇನ್ದ್ರಸುತಸ್ಯ ಮಾರ್ಗ್ಗಮ್ ।

ಪ್ರಾಯಃ ಸ್ವಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಪ್ರತಿಪಾದಿತೇ ಹಿ ಮದೋದ್ಧತಾ ನ ಪ್ರತಿಕರ್ತ್ತುಮೀಶತೇ ॥೬.೨೯॥

ಪಡೆದುಕೊಂಡಮೇಲೆ ಯಾರಿಂದಲಾದರೂ ಉಪಕಾರ,

ಕೃತಘ್ನಜನರು ಮಾಡಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ ಪ್ರತ್ಯುಪಕಾರ.

ಸುಗ್ರೀವ ಕೃತಘ್ನನಾಗಿ ಹಿಡಿದರೆ ದುರ್ಮಾರ್ಗ,

ತೋರಬೇಕಾದೀತು ವಾಲಿಯ ಕಳಿಸಿದ ಮಾರ್ಗ.

ಇತೀಡ್ಯರಾಮೇಣ ಸಮೀರಿತೇ ತದಾ ಯಯೌ ಸಬಾಣಃ ಸಧನುಃ ಸ ಲಕ್ಷ್ಮಣಃ ।

ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ತಂ ತೇನ ಸಹೈವ ತಾಪನಿರ್ಭಯಾದ್ ಯಯೌ ರಾಮಪದಾನ್ತಿಕಂ ತ್ವರನ್ ॥೬.೩೦॥

ರಾಮನಾಜ್ಞೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಧನುರ್ಧಾರಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣ,

ನಡೆದು ಬಂದು ಸೇರಿದ ಸುಗ್ರೀವನಿದ್ದ ತಾಣ.

ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ಕಂಡ ಸೂರ್ಯಪುತ್ರ ಸುಗ್ರೀವನವನು,

ಲಕ್ಷ್ಮಣನೊಂದಿಗೆ ತಲುಪಿದ ರಾಮಚಂದ್ರನ ತಾನು.

 ಹನೂಮತಃ ಸಾಧುವಚೋಭಿರಾಶು ಪ್ರಸನ್ನಚೇತಸ್ಯಧಿಪೇ ಕಪೀನಾಮ್ ।

ಸಮಾಗತೇ ಸರ್ವಹರಿಪ್ರವೀರೈಃ ಸಹೈವ ತಂ ವೀಕ್ಷ್ಯ ನನನ್ದ ರಾಘವಃ ॥ ೬.೩೧ ॥

ಕೇಳಿ ಹನುಮಂತನ ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತು,

ಭಕ್ತ ಸುಗ್ರೀವನ ಮನ ಜಾಗೃತವಾಯ್ತು.

ರಾಮನ ಬಳಿ ಕಪಿಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ  ಬಂದ,

ನೋಡಿದ ಆನಂದಧಾಮಗಾಯ್ತಂತೆ ಆನಂದ.

[Contributed by Shri Govind Magal]