ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 6: 46 - 48

ಇತೀರಿತಂ ತತ್ ಪವನಾತ್ಮಜಸ್ಯ ಶ್ರುತ್ವಾsತಿಭೀತಾ ಧೃತಮೂಕಭಾವಾಃ ।

ಸರ್ವೇsನುಜಗ್ಮುಸ್ತಮಥಾದ್ರಿಮುಖ್ಯಂ ಮಹೇನ್ದ್ರಮಾಸೇದುರಗಾಧಭೋಧಾಃ ॥೬.೪೬॥

ಹನುಮಂತನ ಮಾತ ಕೇಳಿದ ಕಪಿಗಳಾದರು ಭಯಭೀತ,

ಮೂಕಭಾವರಾದರು ಕಪಿಗಳೆಲ್ಲಾ ತಾರಾದಿಗಳ ಸಮೇತ.

ಅನುಸರಿಸಿದರು ಹನುಮನ ಆಡದೇ ಮತ್ತೊಂದು ಮಾತ,

ಹನುಮಂತನೊಡಗೂಡಿ ತಲುಪಿದರು ಮಹೇಂದ್ರ ಪರ್ವತ.

ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇ ಸಾಗರಮಪ್ರಧೃಷ್ಯಮಪಾರಮೇಯಂ ಸಹಸಾ ವಿಷಣ್ಣಾಃ ।

ದೃಢಂ ನಿರಾಶಾಶ್ಚ ಮತಿಂ ಹಿ ದಧ್ರುಃ ಪ್ರಾಯೋಪವೇಶಾಯ ತಥಾ ಚ ಚಕ್ರುಃ ॥೬.೪೭॥

ಅಪಾರವಾದ ದಾಟಲಾಗದ ಸಾಗರ ಕಂಡ ಕಪಿಸೇನೆ,

ದೃಢವಾಗಿ ಆವರಿಸಿತವರಿಗೆಲ್ಲ ನಿರಾಸೆಯೆಂಬ ಬೇನೆ.

ವಿಷಣ್ಣರಾದ ಕಪಿವೃಂದದಿಂದ ಪ್ರಾಯೋಪ್ರವೇಶದ ಸಂಕಲ್ಪ,

ದೈವಸ್ಮರಣೆಯಲಿ ಮರಣದವರೆಗೂ ಉಪವಾಸವಿರುವ ತಪ.

ಪ್ರಾಯೋಪವಿಷ್ಟಾಶ್ಚ ಕಥಾ ವದನ್ತೋ ರಾಮಸ್ಯ ಸಂಸಾರವಿಮುಕ್ತಿದಾತುಃ ।

ಜಟಾಯುಷಃ ಪಾತನಮೂಚುರೇತತ್ ಸಮ್ಪಾತಿನಾಮ್ನಃ ಶ್ರವಣಂ ಜಗಾಮ ॥೬.೪೮॥

‘ಸಾಯೋವರೆಗೂ ಉಪವಾಸ'ಕ್ಕೆ ಕೂತ ಎಲ್ಲಾ ಕಪಿಸೇನೆ,

ಮಾಡಿದರಂತೆ  ಮೋಕ್ಷದಾತ ಶ್ರೀರಾಮಕಥೆಯ ಭಜನೆ.

ಆರಂಭದಿಂದ ಜಟಾಯು ಮರಣದವರೆಗಿನ ಕಥೆ,

ಮರದಮೇಲಿದ್ದ ಸಂಪಾತಿ ಎಂಬ ಪಕ್ಷಿ ಕೇಳಿತಂತೆ.

[Contributed by Shri Govind Magal]