ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ - ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ : 1: 1 - 5

ಓಂ  ।।

ನಾರಾಯಣಾಯ  ಪರಿಪೂರ್ಣಗುಣಾರ್ಣವಾಯ

ವಿಶ್ವೋದಯ ಸ್ಥತಿಲಯೋನ್ನಿಯ ತಿಪ್ರದಾಯ  ।

ಜ್ಞಾನಪ್ರದಾಯ  ವಿಬುಧಾಸುರ ಸೌಖ್ಯ ದುಃಖ -

ಸತ್ಕಾರಣಾಯ  ವಿತತಾಯ ನಮೋನಮಸ್ತೇ  ।।೧.೧।। 

ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವ ಗುಣಗಳ ಕಡಲು ,

ಜಗದ ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಪ್ರಳಯಗಳ ಒಡಲು ,

ಜಗದೆಲ್ಲರಿಗೆ ಜ್ಞಾನವೀವ ದೇವತೆಗಳ ಸುಖದ ಹೂರಣ,

ಅವರವರಿಗೆ ಸಮನಾದ ದೈತ್ಯರ ದುಃಖಕ್ಕೂ ಕಾರಣ,

ಎಲ್ಲರಂತರ್ಯಾಮಿಯಾಗಿ ನಡೆಸಿಹ ನಾರಾಯಣ,

ಇದೋ ಸ್ವೀಕರಿಸು ನಿನಗೆ ನನ್ನ ನಮ್ರ ನಮನ .

ಆಸೀದುದಾರಗುಣವಾರಿಧಿರಪ್ರಮೇಯೋ

ನಾರಾಯಣಃ ಪರತಮಃ ಪರಮಾತ್ ಸ ಏಕಃ |

ಸಂಶಾಂತಸಂವಿದಖಿಲಂ ಜಠರೇ ನಿಧಾಯ

ಲಕ್ಷ್ಮೀಭುಜಾಂತರಗತಃ ಸ್ವರತೋsಪಿ ಚಾsಗ್ರೇ ||೧.೨||

ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಗುಣಗಳ ಹೊಂದಿರುವಾತ ,

ಯಾರಿಗೂ ಎಂದೂ ಪೂರ್ಣ ತಿಳಿಯದಾತ,

ಅತ್ಯಂತ ಉನ್ನತರಿಗೂ ಉನ್ನತನಾತ ,

ಏಕಮೇವ ಅದ್ವಿತೀಯ ಮಹಿಮನಾತ ,

ಈ ಸೃಷ್ಟಿಗೂ ಮೊದಲು ,

ಆತ ಆನಂದದ ಕಡಲು ,

ಅವನೆಂದೂ ಸ್ವರಮಣ ,

ಅವನಲ್ಲವೇ ನಾರಾಯಣ,

ಇಡೀ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಅವನುದರದಲ್ಲಿ ,                               

ಜ್ಞಾನದೇಹಿಯ ತಲೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ತೋಳಲ್ಲಿ .

ತಸ್ಯೋದರಸ್ಥಜಗತಃ ಸದಮಂದಸಾಂದ್ರ-

ಸ್ವಾನಂದತುಷ್ಟವಪುಷೋsಪಿ ರಮಾರಮಸ್ಯ |

ಭೂತ್ಯೈ ನಿಜಾಶ್ರಿತಜನಸ್ಯ ಹಿ ಸೃಜ್ಯಸೃಷ್ಟಾ-

ವೀಕ್ಷಾ ಬಭೂವ ಪರನಾಮನಿಮೇಷಕಾಂತೇ ||೧.೩||

ಸಮಸ್ತ ಜಗತ್ತ ಉದರದಿ ಧರಿಸಿದಾತ ,

ದೋಷವೇ ಇರದ ಆನಂದದಮೈಯಾತ,

ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೂ ಆಗಬೇಕಿಲ್ಲ ಅವನ ಸುಖಕೆ-ಕಾರಣ,

ತನ್ನಲ್ಲೇ ತಾನು ಸುಖಿಸುವ ಅವನು  ಸ್ವರಮಣ,

ನೋಡಲಿಚ್ಛಿಸಿದ ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಆನಂದ ,

ಕಣ್ಮಿಟುಕಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಬಯಸಿದ .

ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ ಚೇತನಗಣಾನ್ ಜಠರೇ ಶಯನಾ-

ನಾನಂದಮಾತ್ರವಪುಷಃ ಸೃತಿವಿಪ್ರಮುಕ್ತಾನ್ |

ಧ್ಯಾನಂಗತಾನ್ ಸೃತಿಗತಾಂಶ್ಚ ಸುಷುಪ್ತಿಸಂಸ್ಥಾನ್

ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಕಾನ್ ಕಲಿಪರಾನ್ ಮನುಜಾಂಸ್ತಥೈಕ್ಷತ್ ||೧.೪||

ತನ್ನುದರದಲ್ಲಿರುವ ಆನಂದಿ ಮುಕ್ತರು ,

ಆನಂದವೇ ಮೈವೆತ್ತ ಧ್ಯಾನನಿರತರು ,

ನಿದ್ರಾವಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಜೀವರು ,

ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ಕಲಿತನಕ ಇರುವವರು ,

ಅವರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಇರುವವರು ,

ತನ್ನಧೀನದ ವಿವಿಧಜೀವರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದ ದೇವರು.

ಸ್ರಕ್ಷ್ಯೇ ಹಿ ಚೇತನಗಣಾನ್ ಸುಖದುಃಖಮಧ್ಯ-

ಸಂಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ತನುಭೃತಾಂ ವಿಹೃತಿಂ ಮಮೇಚ್ಛನ್ |

ಸೋsಯಂ ವಿಹಾರ ಇಹ ಮೇ ತನುಭೃತ್ ಸ್ವಭಾವ-

ಸಂಭೂತಯೇ ಭವತಿ ಭೂತಿಕೃದೇವ ಭೂತ್ಯಾಃ ||೧.೫||

ಇರುವ ಬಹಳ ತರಹದ ಜೀವಗಣ ,

ಉಣಿಸಲು ಸುಖ ದುಃಖ-ಎರಡರ ಹೂರಣ,

ಆಡುತ್ತೇನೆ ನನ್ನಾಸೆಯ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಆಟ ,

ಇದು ನನಗೊಂದು ವಿನೋದದ ನೋಟ,

ಅದರಿಂದ ಜೀವಸ್ವಭಾವಗಳ ಆವಿಷ್ಕಾರ,

ಇದು ನನ್ನಾಕೆ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿಗೂ ಪ್ರಿಯಕರ.

[Contributed by Shri Govind Magal]