ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 9: 108 - 112

ಯೇ ತು ದೇವಾ ಇಹೋದ್ಭೂತಾ ನೃವಾನರಶರೀರಿಣಃ ।

ತೇ ಸರ್ವೇ ಸ್ವಾಂಶಿತಾಮಾಪುಸ್ತನ್ಮೈನ್ದವಿವಿದಾವೃತೇ   ॥೯.೧೦೮॥

ಶ್ರೀರಾಮನೊಂದಿಗೆ ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸಿದ್ದ ದೇವತಾಗಣ,

ಮೈಂದ ವಿವಿದರ ಬಿಟ್ಟು ಮೂಲರೂಪ ಹೊಂದಿದರು ಆ ಕ್ಷಣ.

ಅಸುರಾವೇಶತಸ್ತೌ ತು ನ ರಾಮಮನುಜಗ್ಮತುಃ ।

ಪೀತಾಮೃತೌ ಪುರಾ ಯಸ್ಮಾನ್ಮಮ್ರತುರ್ನ್ನಚ ತೌ ತದಾ   ॥೯.೧೦೯॥

ಮೈಂದ ವಿವಿದರಲ್ಲಿದ್ದ ಅಸುರಾವೇಶ,

ಶ್ರೀರಾಮನ ಅನುಸರಿಸಲಾಗದ ಪಾಶ.

ಸಮುದ್ರ ಮಥನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸೇವಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು ಅಮೃತ,

ಆ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ ಅವರಿಬ್ಬರು ಆಗಲಿಲ್ಲ ಮೃತ.

ತಯೋಶ್ಚ ತಪಸಾ ತುಷ್ಟಶ್ಚಕ್ರೇ ತಾವಜರಾಮರೌ ।

ಪುರಾ ಸ್ವಯಮ್ಭುಸ್ತೇನೋಭೌ ದರ್ಪ್ಪಾದಮೃತಮನ್ಥನೇ  ॥೯.೧೧೦॥

ಪ್ರಸ̐ಹ್ಯಾಪಿಬತಾಂ ದೇವೈರ್ದ್ದೇವಾಂಶತ್ವಾದುಪೇಕ್ಷಿತೌ ।

ಪೀತಾಮೃತೇಷು ದೇವೇಷು ಯುದ್ಧ್ಯಮಾನೇಷು ದಾನವೈಃ  ॥೯.೧೧೧॥

ತೈರ್ದ್ದತ್ತಮಾತ್ಮಹಸ್ತೇ ತು ರಕ್ಷಾಯೈ ಪೀತಮಾಶು ತತ್ ।

ತಸ್ಮಾದ್ ದೋಷಾದಾಪತುಸ್ತಾವಾಸುರಂ ಭಾವಮೂರ್ಜ್ಜಿತಮ್  ॥೯.೧೧೨ ॥

ಆಶ್ವೀದೇವತೆಗಳ ಅವತಾರವಾದ ಮೈಂದ ವಿವಿದ,

ತಪದಿ ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ಪಡೆದ ಅವಧ್ಯತ್ವದ ವರಪ್ರಸಾದ.

ಅವರದಿರದಿದ್ದರೂ ಪಾಲು ಸೇವಿಸಿದ್ದರು ಅಮೃತವ ಬಲಾತ್ಕಾರದಿಂದ,

ದೇವತೆಗಳೂ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರಂತೆ  ದೇವತಾರೂಪ ಅವರಾಗಿದ್ದರಿಂದ.

ದೇವತೆಗಳಾದರು ಅಮೃತ ಸೇವಿಸಿ ಸಿದ್ಧ,

ಎದುರಿಸಿದರು ದೈತ್ಯರ ಮುಂದಾಗಿ ಯುದ್ಧ.

ಆ ಸಮಯ ಅಮೃತಪಾತ್ರೆಯ ಮೈಂದ ವಿವಿದರಿಗಿತ್ತ ದೇವತೆಗಳ ಕೂಟ,

ಭಗವದಾಜ್ಞೆ ಇರದೇ ಅವರಿಬ್ಬರದನು ಉದ್ಧಟತನದಿ ಸೇವಿಸಿದ ಆಟ.
[Contributed by Shri Govind Magal]