ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 9: 69 - 74

ಇತೀರಿತೋ ಮರುತ್ಸುತೋ ಜಗಾದ ವಿಶ್ವನಾಯಕಮ್ ।

ವಿಧೇಹಿ ಪಾದಪಙ್ಕಜೇ ತವೇಶ ಭಕ್ತಿಮುತ್ತಮಾಮ್ ॥೯.೬೯॥

ಶ್ರೀರಾಮ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ ಭಕ್ತ ಹನುಮಂತ,

ಜಗತ್ಪತಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡ ತಾನು ಹೀಗಂತ.

ನಿನ್ನ ಪಾದಕಮಲದಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ಭಕ್ತಿ,

ನಿರಂತರವಾಗಿರಲಿ ಅದರ ಉತ್ಪತ್ತಿ.

ಸದಾ ಪ್ರವರ್ದ್ಧಮಾನಯಾ ತಯಾ ರಮೇsಹಮಞ್ಜಸಾ ।

ಸಮಸ್ತಜೀವಸಞ್ಚಯಾತ್ ಸದಾsಧಿಕಾ ಹಿ ಮೇsಸ್ತು ಸಾ ॥೯.೭೦॥

ಸದಾ ವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುವ ಆ ಭಕ್ತಿ,

ಅದರಿಂದಲೇ ನನಗೆ ಸುಖ-ಶಕ್ತಿ.

ಇರಲಿ ಸಮಸ್ತ ಜೀವಗಣಕ್ಕಿಂತ ಅದಧಿಕ,

ಆ ಭಕ್ತಿಯೊಂದಿರಲಿ ನನಗದೇ ತಾರಕ.

ನಮೋನಮೋ ನಮೋನಮೋ ನತೋsಸ್ಮಿತೇ ಸದಾ ಪದಮ್ ।

ಸಮಸ್ತಸದ್ಗುಣೋಚ್ಛ್ರಿತಂ ನಮಾಮಿ ತೇ ಪದಂ ಪುನಃ ॥೯.೭೧॥

ನಮಸ್ಕಾರ, ನಮಸ್ಕಾರ, ನಮಸ್ಕಾರ , ನಮಸ್ಕಾರ.

ಈಗಲೂ ಯಾವಾಗಲೂ ನಿನಗೆ ಎನ್ನ ನಮಸ್ಕಾರ.

ಸಮಸ್ತ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಸ್ವರೂಪಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ನಮಸ್ಕಾರ.

ಇತೀರಿತೇ ತಥೇತಿ ತಂ ಜಗಾದ ಪುಷ್ಕರೇಕ್ಷಣಃ ।

ಜಗಾಮ ಧಾಮ ಚಾsತ್ಮನಸ್ತೃಣಾದಿನಾ ಸಹೈವ ಸಃ ॥೯.೭೨॥

ಈ ರೀತಿ ಹೇಳುತ್ತಿರಲು,ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷನಾದ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣ ,

ಹಾಗೇ ಆಗಲೆಂದು ಬೇಡಿಕೆಯ ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ ತತ್ತಕ್ಷಣ.

ಮುಕ್ತಿ ಬಯಸಿ ಬಂದ ಹುಲ್ಲಿನಂಥಾ ತೃಣಜೀವ ಸಮೇತ,

ತನ್ನ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತೆರಳುವಂಥವನಾದ ದಶರಥಸುತ ಜಗತ್ಪಿತ.

ಖಗಾ ಮೃಗಸ್ತೃಣಾದಯಃ ಪಿಪೀಲಿಕಾಶ್ಚ ಗರ್ದ್ದಭಾಃ ।

ತದಾssಸುರುತ್ತಮಾ ಯತೋ ನೃವಾನರಾಸ್ತು ಕಿಂಪುನಃ ॥೯.೭೩॥

ಪಕ್ಷಿ ಜಿಂಕೆ ಮತ್ತಿತರ ಮೃಗ ಹುಲ್ಲು ಇರುವೆ,

ರಾಮನಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದವೆಲ್ಲಾ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದವೇ.

ಇನ್ನು ಮನುಷ್ಯರು ಮತ್ತು ವಾನರ ಸಮೂಹ,

ಉತ್ಕೃಷ್ಟರಾಗಿದ್ದರೆಂಬುದದು ನಿಸ್ಸಂದೇಹ.

ಸದೈವ ರಾಮಭಾವನಾಃ ಸದಾ ಸುತತ್ತ್ವವೇದಿನಃ ।

ಯತೋsಭವಂಸ್ತತಸ್ತು ತೇ ಯಯುಃ ಪದಂ ಹರೇಸ್ತದಾ ॥೯.೭೪ ॥

ಪ್ರಜೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಶ್ರೀರಾಮನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು ಉನ್ನತ ಭಕ್ತಿ,

ಒಳ್ಳೇ ತತ್ವ ಬಲ್ಲವರಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರದರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ.

ಹಾಗಾಗಿ ದೊರಕಿತವರಿಗೆ ರಾಮಪಾದ ಸೇರುವ ಶಕ್ತಿ.
[Contributed by Shri Govind Magal]