ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 7: 22 - 29

ಪುನಶ್ಚ ಮನ್ತ್ರಿಪುತ್ರಕಾನ್ ಸ ರಾವಣಪ್ರಚೋದಿತಾನ್ ।

ಮಮರ್ದ್ಧ ಸಪ್ತ ಪರ್ವತಪ್ರಭಾನ್ ವರಾಭಿರಕ್ಷಿತಾನ್ ॥೭.೨೨॥

ಬಲಾಗ್ರಗಾಮಿನಸ್ತಥಾ ಸ ಶರ್ವವಾಕ್ಸುಗರ್ವಿತಾನ್ ।

ನಿಹತ್ಯ ಸರ್ವರಕ್ಷಸಾಂ ತೃತೀಯಭಾಗಮಕ್ಷಿಣೋತ್ ॥೭.೨೩॥

ರುದ್ರದೇವನ ವರಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿತ,

ಬಲಿಷ್ಠ ಮಂತ್ರಿಪುತ್ರರವರು ಸಪ್ತ.

ಬೆಟ್ಟ ಸದೃಶರಾದ ಆ ರಾಕ್ಷಸರು,

ಹನುಮನ ತುಳಿತಕ್ಕೆ ಪುಡಿಯಾದರು.

ವರಬಲದಿಂದ ದರ್ಪಿತವಾದ ರಾಕ್ಷಸರ ರಾವಣನ  ಸೇನೆ,

ಸಂಹರಿಸಿದ ಹನುಮ ಸೇನೆಯ ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನೇ.

ಅನೌಪಮಂ ಹರೇರ್ಬಲಂ ನಿಶಮ್ಯ ರಾಕ್ಷಸಾಧಿಪಃ ।

ಕುಮಾರಮಕ್ಷಮಾತ್ಮನಃ ಸಮಂ ಸುತಂ ನ್ಯಯೋಜಯತ್ ॥೭.೨೪॥

ಕಪಿಯ ಬಲ ಅಸದೃಶವೆಂದು ಅರಿತ ರಾವಣ,

ಸಮಬಲದ ಮಗ ಅಕ್ಷಕುಮಾರನ ಮಾಡಿದ ನಿಯೋಜನ.

ಸ ಸರ್ವಲೋಕಸಾಕ್ಷಿಣಃ ಸುತಂ ಶರೈರ್ವವರ್ಷ ಹ ।

ಶಿತೈರ್ವರಾಸ್ತ್ರಮನ್ತ್ರಿತೈರ್ನ್ನಚೈನಮಭ್ಯಚಾಲಯತ್ ॥೭.೨೫॥

ಸಕಲಲೋಕಸಾಕ್ಷಿಯಾದ ವಾಯುಪುತ್ರ ಹನುಮಂತ,

ಎಲ್ಲರ ಅಂತರ್ಯಾಮಿ ಜೀವದ ಉಸಿರಾಗಿ ಇರುವಾತ.

ಅಕ್ಷಕುಮಾರ ಸುರಿಸಿದ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಮಂತ್ರಿತ ಬಾಣಗಳ ಅನವರತ,

ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಜಗ್ಗದೆ ಬಗ್ಗದೇ ನಿಂತ ಬಲದಮೂಲ ಹನುಮಂತ.

ಸ ಮಣ್ಡಮಧ್ಯಕಾಸುತಂ ಸಮೀಕ್ಷ್ಯ ರಾವಣೋಪಮಮ್ ।

ತೃತೀಯ ಏಷ ಚಾಂಶಕೋ ಬಲಸ್ಯ ಹೀತ್ಯಚಿನ್ತಯತ್ ॥೭.೨೬॥

ಹನುಮ ಕಂಡ ರಾವಣನ ಮಗ ಅಕ್ಷಕುಮಾರ,

ರಾವಣಸದೃಶನವನು ಅವನ ಬಲ ಅಪಾರ.

ಹನುಮಂತ ತನ್ನಲ್ಲೇ ಯೋಚಿಸಿದನಂತೆ ಆಗ,

ಇವನಿರಬೇಕು ರಾವಣಬಲದ ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗ.

ನಿದಾರ್ಯ್ಯ ಏವ ರಾವಣಃ ಸ ರಾಘವಸ್ಯ ನಾನ್ಯಥಾ ।

ಯದೀನ್ದ್ರಜಿನ್ಮಯಾ ಹತೋ ನಚಾಸ್ಯ ಶಕ್ತಿರೀಕ್ಷ್ಯತೇ ॥೭.೨೭ ॥

ರಾವಣನನ್ನು ನಾನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಸಂಹಾರ,

ಆಗಲೇಬೇಕವನು ರಾಮಬಾಣಕ್ಕೇ ಆಹಾರ.

ಬರಲಿರುವ ಇಂದ್ರಜಿತುವನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದರೆ ನಾನು,

ಲೋಕಕ್ಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅವನ ಶಕ್ತಿ ಪರಿಚಯ ತಾನು.

ಅತಸ್ತಯೋಃ ಸಮೋ ಮಯಾ ತೃತೀಯ ಏಷ ಹನ್ಯತೇ ।

ವಿಚಾರ್ಯ್ಯ ಚೈವಮಾಶು ತಂ ಪದೋಃ ಪ್ರಗೃಹ್ಯ ಪುಪ್ಲುವೇ ॥೭.೨೮॥

ಕಾರಣ ರಾವಣ ಇಂದ್ರಜಿತುಗಳ ಸಂಹಾರ ಸಲ್ಲದು,

ಅಕ್ಷಕುಮಾರನ ಮೇಲೆ ಕಳಿಸುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು.

ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಹಿಡಿದ,

ಹಿಡಿದಂತೇ ತಾ ಮೇಲೆ ಹಾರಿದ.

ಸ ಚಕ್ರವದ್ ಭ್ರಮಾತುರಂ ವಿಧಾಯ ರಾವಣಾತ್ಮಜಮ್ ।

ಅಪೋಥಯದ್ ಧರಾತಳೇ ಕ್ಷಣೇನ ಮಾರುತೀ ತನುಃ ॥೭.೨೯॥

ಅಕ್ಷಕುಮಾರ ಹನುಮನ ಕೈಯ ಆಟದ ಚಕ್ರವಾದ,

ಗರಗರನೆ ತಿರುಗಿಸುತ್ತವನ ಎತ್ತಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದ.

[Contributed by Shri Govind Magal]