ಮಹಾಭಾರತ ತಾತ್ಪರ್ಯನಿರ್ಣಯ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 8: 197 - 201

ತದಾ ದಶಾಸ್ಯೋsನ್ತಕದಣ್ಡಕಲ್ಪಾಂ ಮಯಾಯ ದತ್ತಾಂ ಕಮಲೋದ್ಭವೇನ ।

ಮಯಾದ್ ಗೃಹೀತಾಂ ಚ ವಿವಾಹಕಾಲೇ ಪ್ರಗೃಹ್ಯ ಶಕ್ತಿಂ ವಿಸಸರ್ಜ್ಜ 

ಲಕ್ಷ್ಮಣೇ ॥೮.೧೯೭॥

ಬ್ರಹ್ಮ ಮಯಾಸುರಗಿತ್ತಿದ್ದ ಯಮದಂಡದಂಥಾ ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧ,

ಮಯಪುತ್ರಿಯೊಂದಿಗಿನ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ರಾವಣ ಅದ ಪಡೆದಿದ್ದ.

ಮಾವ ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಳಿಯ ರಾವಣಗೆ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿತ್ತಿದ್ದ,

ಅದೇ ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧವ ರಾವಣ ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ಮೇಲೆ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದ.

 ತಯಾ ಸ ವೀರಃ ಸುವಿದಾರಿತೋರಾಃ ಪಪಾತ ಭೂಮೌ ಸುಭೃಶಂ ವಿಮೂರ್ಚ್ಛಿತಃ ।

ಮರುತ್ಸುತಃ ಶೈಲಮತಿಪ್ರಮಾಣಂ ಚಿಕ್ಷೇಪ ರಕ್ಷಃಪತಿವಕ್ಷಸಿ ದ್ರುತಮ್ ॥೮.೧೯೮॥

ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧದ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಎದೆಯೊಡದ ಲಕ್ಷ್ಮಣ,

ಬಹಳ  ಮೂರ್ಛಿತನಾಗಿ ಧರಾಶಾಯಿಯಾದ ಆ ಕ್ಷಣ.

ಹನುಮನೆಸೆದ ಹಿರಿಬೆಟ್ಟ ಸೇರಿತು ರಾವಣನೆದೆಯ ತಾಣ.

ತೇನಾತಿಗಾಢಂ ವ್ಯಥಿತೋ ದಶಾನನೋ ಮುಖೈರ್ವಮನ್ ಶೋಣಿತಪೂರಮಾಶು ।

ತದನ್ತರೇಣ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮಣಂ ಜಗಾಮ ಶಕ್ತ್ಯಾ ಸಹ ರಾಮಸನ್ನಿಧಿಮ್ ॥೮.೧೯೯॥

ರಾವಣನ ಮುಖಗಳಿಂದ ರಕ್ತಪ್ರವಾಹ,

ರಕ್ತಕಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ರಾವಣನುಂಡ ನೋವ.

ಅದೇ ವೇಳೆಗೆ ವೀರ ಹನುಮಂತ,

ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧ ಸಮೇತ,

ಹೊತ್ತು ನಡೆದ ಶ್ರೀರಾಮಸನ್ನಿಧಿಯತ್ತ.

ಸುಮುದ್ಬಬರ್ಹಾಥ ಚ ತಾಂ ಸ ರಾಘವೋ ದಿದೇಶ ಚ ಪ್ರಾಣವರಾತ್ಮಜಂ ಪುನಃ ।

ಪ್ರಭುಃ ಸಮಾನೇತುಮಥೋ ವರೌಷಧೀಃ ಸ ಚಾsನಿನಾಯಾsಶು ಗಿರಿಂ 

ಪುನಸ್ತಮ್ ॥೮.೨೦೦॥

ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧವ ಕಿತ್ತಿಹಾಕಿದ ಪ್ರಭು ಶ್ರೀರಾಮ,

ಸಂಜೀವಿನಿಗಾಗಿ ಹನುಮನ ಕಳುಹಿದ ನೇಮ.

ಔಷಧಿಗಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವೀರ ಹನುಮ,

ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟ ತಂದಿಟ್ಟನಾ ಶಕ್ತಿಯುಕ್ತಿಧಾಮ.

ತದ್ಗನ್ಧಮಾತ್ರೇಣ ಸಮುತ್ಥಿತೋsಸೌ ಸೌಮಿತ್ರಿರಾತ್ತೋರುಬಲಶ್ಚ ಪೂರ್ವವತ್ ।

ಶಶಂಸ ಚಾsಶ್ಲಿಷ್ಯ ಮರುತ್ಸುತಂ ಪ್ರಭುಃ ಸ ರಾಘವೋsಗಣ್ಯಗುಣಾರ್ಣ್ಣವಃ 

ಸ್ಮಯನ್ ॥೮.೨೦೧॥

ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ಎಚ್ಚರಿಸಿತು ಆ ಬೆಟ್ಟದ ಪರಿಮಳ,

ಮುಂಚಿನಂತೆ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಪಡೆದ ಮಹಾಬಲ.

ಅಸಂಖ್ಯ ಗುಣಸಾಗರನಾದ ಪ್ರಭು ಶ್ರೀರಘುನಂದನ,

ನಗುತ್ತಾ ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಾ ಹನುಮಂತನಿಗಿತ್ತ ಆಲಿಂಗನ.

[Contributed by Shri Govind Magal]